คมดาบ...แห่งปัญญา

แต่สิ่งที่ยูโตะไม่รู้ก็คือ…การพบกันครั้งนี้…จะเป็นจุดเริ่มต้นของการผจญภัยครั้งใหม่…และการทรยศหักหลังที่เขาไม่คาดคิด…

ยูโตะชะงักฝีเท้า 「การทรยศหักหลัง? ใครกัน? Sensei Akari เนี่ยนะ?」 เขาเงยหน้ามองหญิงชราที่นั่งจิบชาอย่างสบายอารมณ์ แสงแดดยามบ่ายสาดส่องลอดใบไม้ลงมากระทบใบหน้าที่มีริ้วรอยแห่งวัยของเธอ ทำให้ยูโตะยิ่งอ่านความรู้สึกของเธอไม่ออก

"เข้ามานั่งสิ ยูโตะคุง" Sensei Akari เอ่ยด้วยรอยยิ้มละไม "ชาเขียวร้อนๆ จะช่วยให้จิตใจสงบลงได้"

ยูโตะตัดสินใจก้าวเข้าไปในกระท่อม เขาต้องหาคำตอบให้ได้ว่า Sensei Akari คิดอะไรอยู่

ฝึกฝน...ภายใต้แสงจันทร์

หลายวันผ่านไป ยูโตะใช้ชีวิตอยู่ในกระท่อมกับ Sensei Akari เธอสอนเขาเกี่ยวกับพลังเวทย์ การควบคุมพลังแห่งความมืด และวิถีแห่งนักรบ

"พลังแห่งความมืด…ไม่ใช่สิ่งชั่วร้าย…แต่เป็นเครื่องมือ…ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าจะใช้มันอย่างไร…" Sensei Akari กล่าวขณะที่ยูโตะกำลังฝึกฝนการควบคุมพลัง

ยูโตะรวบรวมสมาธิ พลังแห่งความมืดไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเขา เขาพยายามควบคุมมันให้เป็นไปตามที่ต้องการ

ภายใต้แสงจันทร์ ยูโตะฝึกฝนการใช้ดาบ Sensei Akari สอนเขาถึงความสำคัญของสมาธิ ความแม่นยำ และความเร็ว

"ดาบ…ไม่ใช่แค่เครื่องมือสังหาร…แต่เป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ…" Sensei Akari กล่าว "จงฝึกฝน…จนกว่าดาบจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเจ้า"

ยูโตะแกว่งดาบอย่างต่อเนื่อง เหงื่อไหลอาบใบหน้า แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ เขารู้ว่าเขาต้องแข็งแกร่งขึ้น…เพื่อล้างแค้นให้อายาเมะ…เพื่อโค่นล้มจักรวรรดิ

「ฉันต้องแข็งแกร่งขึ้น…แข็งแกร่งกว่านี้!」ยูโตะคิด

คืนหนึ่ง ขณะที่ยูโตะกำลังพักผ่อน Sensei Akari ก็เดินเข้ามาหาเขา

"ยูโตะคุง…ถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับอดีต…" Sensei Akari กล่าว

ยูโตะขมวดคิ้ว "อดีต…หมายความว่ายังไงครับ?"

"เจ้าจะรู้เอง…แต่จงจำไว้…อย่าหลงใหลในความมืด…" Sensei Akari กล่าว

ภาพลวงตา...แห่งความโศกเศร้า

Sensei Akari พา ยูโตะไปยังถ้ำลึกแห่งหนึ่ง เธอจุดธูปกลิ่นประหลาด ธูปนั้นส่งกลิ่นหอมหวานแต่แฝงไปด้วยความเศร้า

"จงเดินเข้าไปในถ้ำ…และเผชิญหน้ากับความกลัวที่แท้จริง…" Sensei Akari กล่าว

ยูโตะสูดหายใจเข้าลึกๆ และเดินเข้าไปในถ้ำ ภายในถ้ำมืดมิดและเงียบสงัด เขาเดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง…

ภาพของอายาเมะปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา อายาเมะในภาพนั้นยังมีชีวิตอยู่และยิ้มให้เขา

"ยูโตะ…มาอยู่กับฉันสิ…มาอยู่ในโลกที่ไม่มีความเจ็บปวด…" อายาเมะกล่าว

ยูโตะรู้สึกสับสน เขาอยากจะวิ่งเข้าไปกอดอายาเมะ…แต่อีกใจหนึ่งก็บอกว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง

"นี่มัน…ภาพลวงตา…" ยูโตะพึมพำ

ภาพของอายาเมะค่อยๆ เปลี่ยนไป กลายเป็นภาพของออร์คที่ฆ่าเธอ ภาพของจักรวรรดิที่กดขี่ผู้คน ภาพของความสิ้นหวังและความโศกเศร้า

ยูโตะรู้สึกเจ็บปวด เขาอยากจะหนี…แต่เขารู้ว่าเขาต้องเผชิญหน้ากับความกลัวเหล่านี้

「ฉันจะไม่ยอมแพ้…ฉันจะใช้ความเจ็บปวดเป็นพลัง…ฉันจะแข็งแกร่งขึ้น…」

ยูโตะกำดาบในมือแน่น เขาหลับตาลงและรวบรวมสมาธิ

เมื่อเขาลืมตาขึ้น ภาพลวงตาทั้งหมดก็หายไป

ยูโตะเข้าใจแล้วว่า Sensei Akari ต้องการอะไร เธอต้องการให้เขาเผชิญหน้ากับความกลัวที่อยู่ในใจ…และใช้มันเป็นพลังในการต่อสู้

พันธนาการ...แห่งความมุ่งมั่น

ยูโตะกลับมาที่กระท่อมด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เขาแข็งแกร่งขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ

"เจ้าทำได้ดีมาก ยูโตะคุง" Sensei Akari กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ขอบคุณครับ Sensei" ยูโตะตอบ

"แต่การฝึกฝนยังไม่จบเพียงเท่านี้…" Sensei Akari กล่าว "เจ้าจะต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมพลังแห่งความมืดอย่างสมบูรณ์…"

Sensei Akari พา ยูโตะไปยังแท่นบูชาโบราณแห่งหนึ่ง เธอวางคริสตัลสีดำสนิทลงบนแท่นบูชา

"คริสตัลนี้…จะช่วยให้เจ้าเชื่อมต่อกับพลังแห่งความมืดได้…" Sensei Akari กล่าว "แต่จงระวัง…มันอาจจะครอบงำเจ้าได้…"

ยูโตะสัมผัสคริสตัลเบาๆ ทันใดนั้น พลังแห่งความมืดก็ไหลบ่าเข้ามาในร่างกายของเขา เขาควบคุมตัวเองไม่ได้

ดวงตาของยูโตะเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ร่างกายของเขาสั่นเทิ้ม

"ยูโตะคุง…จงต่อสู้กับมัน…" Sensei Akari ตะโกน

ยูโตะพยายามควบคุมพลังแห่งความมืด เขาต่อสู้กับมันอย่างสุดกำลัง

「ฉันจะไม่ยอมให้พลังนี้ครอบงำฉัน…ฉันจะใช้มันเพื่อปกป้องคนที่ฉันรัก…」

ในที่สุด ยูโตะก็สามารถควบคุมพลังแห่งความมืดได้ ดวงตาของเขากลับมาเป็นสีน้ำตาลเข้มตามเดิม

"เจ้าทำได้แล้ว ยูโตะคุง…" Sensei Akari กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ยูโตะรู้สึกเหนื่อยล้า แต่เขาก็มีความสุข เขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม

แต่สิ่งที่ยูโตะไม่รู้ก็คือ…Sensei Akari กำลังซ่อนความลับบางอย่างไว้…ความลับที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาไปตลอดกาล…

และในขณะเดียวกัน…ฮานะ…ที่เดินทางไปขอความช่วยเหลือ…กำลังเผชิญหน้ากับอันตรายที่คาดไม่ถึง…