รอยแผล...แห่งความมืด

ทันใดนั้นเอง เสียงคำรามดุดันก็ดังกระหึ่มก้องป่า สัญชาตญาณของยูโตะร้องเตือน 「อันตราย…อันตรายกำลังคืบคลานเข้ามา」

เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานแปลกประหลาดที่แผ่ออกมาจากความมืด มันไม่ใช่พลังของออร์คที่เขาเพิ่งเผชิญหน้าไป แต่มัน…ชั่วร้ายกว่านั้นมาก

ยูโตะกำดาบในมือแน่น "ใคร…ออกมานะ!"

เงาแห่งความทรงจำ

ภาพอดีตชาติยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของยูโตะ ความทรงจำเหล่านั้น…ความเจ็บปวด…ความสูญเสีย…มันกัดกินจิตใจของเขา

เขาจำได้ว่าเคยเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่ นำทัพต่อสู้กับจักรวรรดิที่กดขี่ แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้…สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป

「ทำไม…ทำไมต้องเป็นฉัน…ทำไมต้องสูญเสียคนที่รักไปตลอด」

ความโกรธแค้นปะทุขึ้นอีกครั้ง พลังแห่งความมืดเริ่มไหลเวียนในร่างกายของเขามากขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาของยูโตะเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำราวกับโลหิต

"ฉันจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีก…ฉันจะปกป้องทุกคน…ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม!"

การปรากฏตัว...ของเธอ

ท่ามกลางความมืดมิด ร่างของใครบางคนค่อยๆ ปรากฏขึ้น แสงจันทร์สาดส่องลงมา เผยให้เห็นใบหน้าคุ้นเคย…อายาเมะ!

"อายาเมะ…เป็นไปได้ยังไง…" ยูโตะพึมพำด้วยความตกตะลึง

อายาเมะในตอนนี้แตกต่างจากอายาเมะที่ยูโตะรู้จัก เธอโปร่งแสงราวกับวิญญาณ ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมองมาที่เขาด้วยความห่วงใย

"ยูโตะ…อย่าจมอยู่กับความมืดมิด…จงใช้ความเจ็บปวดเป็นพลัง…จงแข็งแกร่งขึ้น…" อายาเมะกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

「อายาเมะ…เธอมาช่วยฉัน…」

ยูโตะรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากอายาเมะ มันช่วยปลอบประโลมจิตใจที่บอบช้ำของเขา ทำให้ความโกรธแค้นค่อยๆ สงบลง

"ฉัน…ฉันจะพยายาม…" ยูโตะตอบ

อายาเมะยิ้มให้เขา "ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอเสมอ…"

ร่างของอายาเมะค่อยๆ เลือนหายไป เหลือเพียงความทรงจำและความมุ่งมั่นที่ยังคงอยู่

พลังที่แท้จริง

ยูโตะสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาหลับตาลง และพยายามควบคุมพลังแห่งความมืดที่อยู่ในตัว

เขาตระหนักว่าพลังนี้ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว แต่เป็นเครื่องมือที่สามารถใช้เพื่อปกป้องคนที่เขารักได้

「ฉันจะไม่ปล่อยให้พลังนี้ครอบงำฉัน…ฉันจะใช้มันเพื่อล้างแค้นและสร้างโลกที่ดีกว่าเดิม」

ยูโตะลืมตาขึ้น ดวงตาของเขากลับมาเป็นสีน้ำตาลเข้มตามเดิม แต่แววตามุ่งมั่นกว่าเดิม

เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความท้าทายที่รออยู่

คำสัญญา...บทใหม่

ยูโตะเดินลึกเข้าไปในป่า เขาต้องแข็งแกร่งขึ้น…เพื่อล้างแค้นให้อายาเมะ…เพื่อโค่นล้มจักรวรรดิ…เพื่อสร้างโลกที่ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข

ระหว่างทาง เขาพบกับกระท่อมหลังเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าลึก หน้ากระท่อมมีหญิงชราคนหนึ่งกำลังนั่งจิบชาอยู่

"หนุ่มน้อย…เข้ามาสิ…ฉันรอเธออยู่…" หญิงชรากล่าวด้วยรอยยิ้ม

ยูโตะรู้สึกแปลกใจ แต่ก็เดินเข้าไปในกระท่อมด้วยความระมัดระวัง เขาไม่รู้ว่าหญิงชราคนนี้เป็นใคร…แต่สัญชาตญาณบอกว่าเธอไม่ใช่คนธรรมดา

หญิงชราคนนั้นคือ Sensei Akari…นักเวทย์ผู้รอบรู้และใจดี…ผู้ที่จะเป็นอาจารย์ของยูโตะในอนาคต

แต่สิ่งที่ยูโตะไม่รู้ก็คือ…การพบกันครั้งนี้…จะเป็นจุดเริ่มต้นของการผจญภัยครั้งใหม่…และการทรยศหักหลังที่เขาไม่คาดคิด…