เงา...แห่งราชัน

หายนะ...ในเงามืด

เสียงกรีดร้องแหลมสูงดังขึ้นท่ามกลางความมืดมิด ฮานะ…วิ่งสุดชีวิตผ่านป่าทึบ กิ่งไม้เกี่ยวรั้งเสื้อผ้าของเธอ กิ่งไม้พวกนี้…เหมือนมือที่พยายามฉุดรั้งเธอไว้

“ฮือ…ช่วยด้วย…ใครก็ได้ช่วยด้วย!” เสียงของเธอสั่นเครือ

เธอหันหลังกลับไปมอง เห็นร่างสีดำทะมึนไล่ตามมาติดๆ ดวงตาสีแดงฉานคู่นั้น…ฉายแววโหดเหี้ยมราวกับปีศาจ

「ไม่นะ…ไม่ทันแล้ว…」ฮานะคิดในใจ น้ำตาไหลอาบแก้ม

ร่างสีดำพุ่งเข้าใส่เธออย่างรวดเร็ว ฮานะกรีดร้องสุดเสียง…

…และทุกอย่างก็ดับมืด

ความลับ...ใต้เงามืด

ยูโตะรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี… เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น

“Sensei…ฮานะเป็นยังไงบ้างครับ?” ยูโตะถาม Sensei Akari ที่กำลังจิบชาเขียวอยู่

Sensei Akari วางถ้วยชาลงอย่างช้าๆ “ฮานะ…กำลังเผชิญหน้ากับการทดสอบของเธอ…”

“การทดสอบ?” ยูโตะขมวดคิ้ว “การทดสอบอะไรครับ?”

“เจ้าจะรู้เอง…แต่ก่อนอื่น…ข้ามีบางอย่างจะให้เจ้าดู…” Sensei Akari กล่าว

Sensei Akari พา ยูโตะไปยังห้องลับใต้กระท่อม ภายในห้องมีแผนที่ขนาดใหญ่ที่แสดงอาณาเขตของจักรวรรดิ

“มองดูให้ดี ยูโตะคุง” Sensei Akari ชี้ไปยังจุดๆ หนึ่งบนแผนที่ “นี่คือเมืองหลวงของจักรวรรดิ…”

ยูโตะมองตาม Sensei Akari ไป เขาเห็นว่าเมืองหลวงนั้นถูกสร้างขึ้นบนแหล่งพลังงานขนาดใหญ่

“นี่คือ…แหล่งพลังเวทย์ขนาดมหึมา…” ยูโตะพึมพำ

“ใช่…แต่พลังนี้…ไม่ได้มาจากธรรมชาติ…” Sensei Akari กล่าว “มันมาจาก…การดูดกลืนชีวิต…”

ยูโตะตกตะลึง เขาไม่เชื่อในสิ่งที่ Sensei Akari บอก

“การดูดกลืนชีวิต?” ยูโตะถาม “หมายความว่ายังไงครับ?”

“จักรวรรดิ…ใช้เวทมนตร์ต้องห้าม…เพื่อดูดกลืนพลังชีวิตจากผู้คน…และเปลี่ยนมันเป็นพลังเวทย์…” Sensei Akari ตอบ “ผู้คนในเมืองหลวง…กำลังมีชีวิตอยู่ได้ด้วยการสูบเอาพลังชีวิตจากผู้อื่น…”

ยูโตะรู้สึกโกรธ…เขาโกรธที่จักรวรรดิทำเรื่องชั่วร้ายแบบนี้

“นี่มัน…โหดร้ายเกินไปแล้ว…” ยูโตะกัดฟันกรอด

“แต่ยังมีเรื่องที่ร้ายแรงกว่านั้น…” Sensei Akari กล่าว “พลังชีวิตที่ถูกดูดกลืน…ไม่ได้ถูกใช้เพื่อความเจริญรุ่งเรืองของจักรวรรดิเท่านั้น…แต่ถูกใช้เพื่อ…ปลุกบางสิ่ง…”

“ปลุกบางสิ่ง?” ยูโตะถามด้วยความสงสัย

“ใช่…บางสิ่งที่…อันตรายกว่าจักรวรรดิเสียอีก…” Sensei Akari ตอบ “บางสิ่งที่…อาจจะทำลายโลกทั้งใบ…”

เงา...แห่งความสิ้นหวัง

ยูโตะกลับมาที่กระท่อมด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้ง เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

「จักรวรรดิ…ไม่ใช่แค่กดขี่ผู้คน…แต่กำลังจะทำลายโลก…」ยูโตะคิดในใจ

เขาเดินออกไปข้างนอกกระท่อมและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ท้องฟ้าในคืนนี้มืดมิดและไร้ดาว

ท้องฟ้า…เหมือนกับอนาคตของเขา…มืดมิดและไร้ความหวัง

ทันใดนั้น ยูโตะก็เห็นร่างๆ หนึ่งเดินเข้ามาในป่า ร่างนั้น…คือฮานะ

“ฮานะ!” ยูโตะตะโกนและวิ่งเข้าไปหาเธอ

แต่เมื่อยูโตะเข้าใกล้ฮานะ…เขาก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ดวงตาของฮานะว่างเปล่า…ไร้แวว…และบนคอของเธอ…มีรอยสีดำ…

“ฮานะ…เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?” ยูโตะถามด้วยความตกใจ

ฮานะเงยหน้าขึ้นมองยูโตะ…และยิ้ม…

“ยูโตะคุง…มาอยู่กับพวกเราสิ…” ฮานะกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “มาเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิ…”

ยูโตะถอยหลังกรูด เขาไม่เชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน

“ฮานะ…ไม่ใช่เธอ…” ยูโตะพึมพำ

ฮานะหัวเราะ…เสียงหัวเราะที่น่าขนลุก…เสียงหัวเราะที่ไม่ใช่ของฮานะ…

“ข้าคือ…ทูตแห่งความมืด…” ฮานะกล่าว “และเจ้า…จะต้องเข้าร่วมกับพวกเรา…”

ฮานะพุ่งเข้าใส่ยูโตะ…ด้วยความเร็วที่เหนือมนุษย์…

ยูโตะรู้ว่าเขาต้องสู้…เขาต้องปกป้องตัวเอง…และเขาต้อง…ช่วยฮานะ…

แต่ในขณะเดียวกัน…ยูโตะก็รู้สึกสิ้นหวัง…เขารู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้…อาจจะไม่มีทางชนะ…