แสงสุดท้าย: สัญญา

เงามรณะ

แสงสีทองจางหายไปพร้อมกับความรู้สึกเจ็บแปลบที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง ฮินาตะค่อยๆ ลืมตาขึ้น ภาพแรกที่เห็นคือเพดานสูงตระหง่านของห้องโถงใหญ่ในปราสาทจันทรา…แต่กลับพังทลายลงมาครึ่งหนึ่ง

「เกิดอะไรขึ้น? เรา…รอดงั้นเหรอ?」

เสียงคำรามดังสนั่นหวั่นไหว ดึงสติของฮินาตะกลับคืนมา เธอรีบลุกขึ้นนั่ง อาโออินอนหมดสติอยู่ข้างๆ ใบหน้าซีดเซียว ผมสีฟ้าเข้มเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นผง

เบื้องหน้าพวกเธอคือภาพที่น่าสะพรึงกลัว กองทัพเงาดำทะมึนแผ่ขยายไปทั่วบริเวณราวกับคลื่นยักษ์สึนามิ กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า ทหารองครักษ์ของราชินีจันทราต่างพากันล้มตายลงอย่างง่ายดาย ราวกับเป็นเพียงมดปลวกตัวเล็กๆ ที่ไร้ทางสู้

และตรงกลางของกองทัพเงา หัวหน้ากลุ่มเงายืนตระหง่านอยู่ ร่างกายสูงใหญ่กำยำ แผ่รังสีอำมหิตออกมา ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมองมาที่ฮินาตะด้วยสายตาที่เหยียดหยาม

"ในที่สุดเจ้าก็ตื่นแล้ว สิน่า… ผู้สืบทอดเจตนารมณ์" เสียงทุ้มต่ำของมันดังสะท้อนก้องกังวาน "ข้าจะทำให้เจ้าได้เห็น…จุดจบของโลกแห่งภาพวาด!"

หัวหน้ากลุ่มเงายกมือขึ้น พลังงานมืดมิดรวมตัวกันเป็นลูกบอลสีดำขนาดมหึมา มันพุ่งตรงมาที่ฮินาตะด้วยความเร็วที่เหนือจินตนาการ

"อาโออิ!" ฮินาตะตะโกนสุดเสียง พลางรวบรวมพลังเพลิงสีชาดที่ยังคงเหลืออยู่ เธอต้องปกป้องอาโออิให้ได้!

เพลิงและเงา

ฮินาตะร่ายเวทมนตร์เพลิงสีชาดออกมาอย่างสุดกำลัง เปลวไฟสีแดงเข้มพุ่งเข้าปะทะกับลูกบอลสีดำ เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ แสงสว่างวาบขึ้นจนแสบตา แรงสั่นสะเทือนทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน

แต่พลังของฮินาตะยังไม่เพียงพอ ลูกบอลสีดำทะลวงผ่านเปลวเพลิงเข้ามาได้อย่างง่ายดาย มันพุ่งเข้าใส่ฮินาตะอย่างจัง ร่างของเธอถูกกระแทกลอยละลิ่ว ปะทะเข้ากับซากปรักหักพังของปราสาทอย่างแรง

「เจ็บ…เจ็บเหลือเกิน…นี่เรา…จะแพ้งั้นเหรอ?」 ฮินาตะพยายามลุกขึ้นยืน แต่ร่างกายของเธอสั่นเทา เธอรู้สึกว่าพลังทั้งหมดกำลังจะหมดลง

แต่ทันใดนั้นเอง แสงสีดำก็แผ่ออกมาจากร่างของอาโออิที่นอนหมดสติอยู่ พลังงานมืดมิดรวมตัวกันเป็นดาบสีดำสนิท มันลอยขึ้นไปกลางอากาศ แล้วพุ่งเข้าใส่หัวหน้ากลุ่มเงาด้วยความเร็วสูง

หัวหน้ากลุ่มเงาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ มันยกมือขึ้นป้องกัน แต่ดาบสีดำก็ทะลวงผ่านการป้องกันของมันไปได้อย่างง่ายดาย มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เลือดสีดำไหลทะลักออกมาจากบาดแผล

"เจ้า…เจ้ากล้าดีอย่างไร!" หัวหน้ากลุ่มเงาคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว มันหันมาจ้องมองอาโออิด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น

อาโออิค่อยๆ ลืมตาขึ้น ดวงตาสีม่วงของเธอเปล่งประกายสีดำออกมา "ข้า…จะไม่ยอมให้เจ้าทำลายโลกแห่งภาพวาด!"

อาโออิลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ ร่างกายของเธอถูกห่อหุ้มไปด้วยพลังงานสีดำ เธอเดินตรงไปยังหัวหน้ากลุ่มเงาด้วยท่าทางที่มั่นคง

ฮินาตะมองอาโออิด้วยความตกตะลึง 「อาโออิ…พลังนั้น…มันคืออะไรกันแน่?」

อาโออิหันมายิ้มให้ฮินาตะ "ไม่ต้องห่วง ข้าจะปกป้องเจ้าเอง"

สัญญาแห่งแสง

การต่อสู้ระหว่างอาโออิและหัวหน้ากลุ่มเงาเริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด ดาบสีดำปะทะกับพลังงานมืดมิด เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ เสียงคำรามดังสนั่นหวั่นไหว

อาโออิเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและแม่นยำ พลังงานสีดำที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก เธอสามารถหลบหลีกการโจมตีของหัวหน้ากลุ่มเงาได้อย่างง่ายดาย

แต่หัวหน้ากลุ่มเงาก็แข็งแกร่งเกินไป พลังงานมืดมิดของมันไม่มีวันหมดสิ้น อาโออิเริ่มเหนื่อยล้า เธอเริ่มพลาดท่าให้กับการโจมตีของหัวหน้ากลุ่มเงา

ฮินาตะมองดูอาโออิด้วยความเป็นห่วง เธอรู้ว่าอาโออิไม่สามารถเอาชนะหัวหน้ากลุ่มเงาได้เพียงลำพัง เธอต้องช่วยอาโออิให้ได้!

ฮินาตะรวบรวมพลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ เธอหลับตาลง แล้วตั้งสมาธิไปที่เพลิงสีชาดที่อยู่ในตัวเธอ

「ไม่ใช่แค่เพลิง…แต่เป็นความรู้สึก…ความปรารถนา…ที่จะปกป้อง!」

เปลวไฟสีชาดลุกโชนขึ้นอีกครั้ง แต่มันแตกต่างจากเดิม มันไม่ได้เป็นเพียงแค่เปลวไฟที่ร้อนแรง แต่มันเต็มไปด้วยความรัก ความหวัง และความกล้าหาญ

ฮินาตะลืมตาขึ้น ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของเธอเปล่งประกายสีแดงออกมา เธอเงยหน้าขึ้นมองหัวหน้ากลุ่มเงาด้วยสายตาที่แน่วแน่

"ข้า…จะไม่ยอมให้เจ้าทำลายโลกแห่งภาพวาด!" ฮินาตะตะโกนสุดเสียง

ฮินาตะร่ายเวทมนตร์เพลิงสีชาดออกมาอย่างสุดกำลัง เปลวไฟสีแดงเข้มพุ่งเข้าใส่หัวหน้ากลุ่มเงาด้วยความเร็วที่เหนือจินตนาการ

แต่ครั้งนี้เปลวไฟสีชาดไม่ได้เป็นเพียงแค่เปลวไฟ มันคือดาบเพลิงที่คมกริบ มันพุ่งเข้าใส่หัวหน้ากลุ่มเงา แล้วแทงทะลุร่างของมัน

หัวหน้ากลุ่มเงากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด พลังงานมืดมิดที่ห่อหุ้มร่างกายของมันค่อยๆ จางหายไป ร่างของมันสลายกลายเป็นผุยผง

กองทัพเงาที่อยู่เบื้องหลังหัวหน้ากลุ่มเงาค่อยๆ สลายหายไปด้วยเช่นกัน ความมืดมิดที่ปกคลุมปราสาทจันทราค่อยๆ จางหายไป แสงจันทร์ส่องสว่างลงมาอีกครั้ง

ฮินาตะทรุดตัวลงกับพื้น เธอหมดแรง เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

อาโออิรีบวิ่งเข้ามาประคองฮินาตะ "ฮินาตะ…เจ้าไม่เป็นอะไรนะ?"

ฮินาตะส่ายหน้า "ข้า…สบายดี"

ฮินาตะเงยหน้าขึ้นมองอาโออิ เธอยิ้มให้ "ขอบคุณนะ อาโออิ"

อาโออิยิ้มตอบ "ไม่เป็นไร เราเป็นเพื่อนกันนี่"

ทั้งสองคนมองหน้ากัน แล้วหัวเราะออกมาพร้อมกัน

รุ่งอรุณใหม่

สงครามจบลง โลกแห่งภาพวาดกลับคืนสู่ความสงบสุขอีกครั้ง ผู้คนที่อาศัยอยู่ในโลกแห่งภาพวาดต่างพากันออกมาเฉลิมฉลองชัยชนะ

ฮินาตะและอาโออิยืนอยู่บนซากปรักหักพังของปราสาทจันทรา มองดูรุ่งอรุณที่กำลังจะมาถึง

"เราทำสำเร็จแล้ว" ฮินาตะพูด

"ใช่ เราทำสำเร็จแล้ว" อาโออิตอบ

"จากนี้ไป…เราจะทำอะไรกันต่อ?" ฮินาตะถาม

อาโออิหันมายิ้มให้ฮินาตะ "เราจะปกป้องโลกแห่งภาพวาด ปกป้องทุกๆ คนที่อาศัยอยู่ที่นี่"

"ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้า" ฮินาตะพูด

ทั้งสองคนจับมือกันแน่น พวกเธอให้คำมั่นสัญญาว่าจะปกป้องโลกแห่งภาพวาดตลอดไป

แสงแรกของวันใหม่ส่องสว่างลงมาบนใบหน้าของฮินาตะและอาโออิ เป็นแสงแห่งความหวัง แสงแห่งอนาคต

ฮินาตะมองดูท้องฟ้าที่สดใส เธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

「การผจญภัยของพวกเรา…เพิ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นเอง」