จันทรา... คำขอ... พลัง
「แต่… ฉันจะเชื่อใจไคโตะได้จริงเหรอ? หรือว่าเขาจะเป็นอันตรายต่อฉันและริน?」 ผมครุ่นคิด เสียงหัวใจเต้นแรง ความรู้สึกไม่ไว้วางใจกัดกินจิตใจ
แสงจันทร์ส่องลอดหน้าต่างเข้ามาในร้านขายของวิเศษ "Kikoete imasu ka, Yuuki?" เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นในหัว เสียงที่คุ้นเคยแต่แฝงไปด้วยพลังอำนาจ
ผมสะดุ้งโหยง หันไปมองรอบตัว "Tsukuyomi-sama?" ผมถามด้วยเสียงสั่นเครือ
ไม่มีใครตอบ แต่ความรู้สึกอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ราวกับได้รับการโอบกอดจากแสงจันทร์
"Watashi wa anata o shinjite imasu, Yuuki" เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง "ข้าเชื่อมั่นในตัวเจ้า ยูกิ"
ผมหลับตาลง สูดลมหายใจลึกๆ ความกลัวค่อยๆ จางหายไป ความเชื่อมั่นเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ
「ท่านเชื่อมั่นในตัวฉัน… แต่ทำไม? และฉันจะตอบแทนความเชื่อมั่นนั้นได้อย่างไร?」
ความช่วยเหลือจากเพื่อน
เช้าวันรุ่งขึ้น รินยังคงหมดสติอยู่ โอกามิ-เซนเซมาถึงร้านตั้งแต่เช้าตรู่ พร้อมกับยาพิเศษที่เขาปรุงขึ้น
"ยาตัวนี้จะช่วยล้างพิษในร่างกายของเธอ" โอกามิ-เซนเซกล่าวขณะป้อนยาให้ริน "แต่เธอต้องพักผ่อนให้เพียงพอ"
ผมมองไปที่รินด้วยความเป็นห่วง
“เธอจะหายดี… แต่ต้องใช้เวลา” โอกามิ-เซนเซตอบ
ไคโตะมองดูเหตุการณ์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด "มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้อีกไหมครับ?" เขาถาม
ผมลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่อง Tsukuyomi-sama ให้ไคโตะฟัง
"เทพแห่งจันทรา?" ไคโตะทวนคำด้วยความประหลาดใจ "นี่มันเรื่องเหนือธรรมชาติชัดๆ"
ผมพยักหน้า "ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมท่านถึงติดต่อฉัน แต่ฉันรู้สึกว่าท่านต้องการความช่วยเหลือ"
ไคโตะเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "ผมจะช่วยคุณ"
ผมมองหน้าไคโตะด้วยความประหลาดใจ "ทำไม?"
"เพราะผมเชื่อว่าคุณกำลังทำในสิ่งที่ถูกต้อง" ไคโตะตอบ "และผมอยากจะเห็นโลกที่เต็มไปด้วยเรื่องราวเหนือธรรมชาติด้วยตาของตัวเอง"
Status: Nakamura Yuuki
Level: 2
HP: 60
MP: 30
STR: 12
MAG: 7
DEF: 12
RES: 7
SPD: 14
Skills: Tsūji au Kokoro (จิตที่สื่อถึงกัน)
ความลับที่ถูกเปิดเผย
ไคโตะช่วยผมดูแลรินตลอดทั้งคืน เขานั่งเฝ้าเธออยู่ข้างเตียง คอยเช็ดตัวให้เธอ และป้อนน้ำให้เธอเป็นระยะๆ
ผมมองไปที่ไคโตะด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งขอบคุณและรู้สึกผิด
「ทำไมไคโตะถึงดีกับฉันขนาดนี้? เขาสามารถใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่นๆ ได้ แต่เขากลับเลือกที่จะเข้ามาพัวพันกับเรื่องวุ่นวายพวกนี้」
ในขณะที่ผมกำลังจมอยู่กับความคิดของตัวเอง รินก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้น
"ที่นี่... ที่ไหน?" รินถามด้วยเสียงแหบแห้ง
ผมรีบเข้าไปประคองเธอ "ริน! เธอฟื้นแล้วเหรอ?"
รินมองไปรอบๆ ด้วยความสับสน ก่อนที่สายตาของเธอจะหยุดอยู่ที่ไคโตะ
"แก... เป็นใคร?" รินถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ผมชื่อไคโตะ เป็นเพื่อนของยูคิ” ไคโตะตอบด้วยรอยยิ้ม
รินมองหน้าไคโตะด้วยความสงสัย ก่อนจะหันมามองผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
“เขา… รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว” ผมตอบ
รินขมวดคิ้ว "ทั้งหมด... หมายความว่ายังไง?"
ผมเล่าเรื่องที่ไคโตะบังเอิญมาเจอผมที่ร้านขายของวิเศษ และเรื่องที่ผมตัดสินใจเล่าความจริงทุกอย่างให้เขาฟัง
รินเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวล "ยูคิ... แกไว้ใจเขาได้จริงเหรอ?"
Tsuki no Seichi
ทันใดนั้น แสงจันทร์ก็ส่องสว่างจ้าขึ้นทั่วทั้งร้าน แสงสีเงินส่องประกายระยิบระยับ ราวกับมีใครกำลังเรียกหา
"Yuuki, watashi no koe ga kikoemasu ka?" เสียงของ Tsukuyomi-sama ดังขึ้นอีกครั้ง
ผมพยักหน้า "ได้ยินครับ Tsukuyomi-sama เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?"
"Tsuki no Seichi... กำลังตกอยู่ในอันตราย" Tsukuyomi-sama ตอบ "ปีศาจกำลังโจมตีดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของข้า"
ผมตกใจ "Tsuki no Seichi? ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของท่าน?"
"ข้าต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า ยูกิ" Tsukuyomi-sama กล่าว "เจ้าเท่านั้นที่จะสามารถปกป้อง Tsuki no Seichi ได้"
ผมมองไปที่รินและไคโตะด้วยความกังวล "ผม... ผมจะทำยังไงดี?"
รินกำดาบคาตานะแน่น "ถ้าเป็นเรื่องที่ท่าน Tsukuyomi-sama ขอร้อง ฉันก็จะช่วย"
ไคโตะยิ้ม "ผมก็ด้วย"
ผมสูดลมหายใจลึกๆ มองไปที่แสงจันทร์ที่ส่องสว่างจ้าขึ้นเรื่อยๆ
「ฉันไม่รู้ว่าทำไม Tsukuyomi-sama ถึงเลือกฉัน แต่ฉันจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง」
"ผมจะช่วยท่าน Tsukuyomi-sama!" ผมประกาศด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
แสงจันทร์ส่องสว่างจ้าขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ จางหายไป
"Arigatou, Yuuki" Tsukuyomi-sama กล่าว "ข้าจะรอคอยความช่วยเหลือของเจ้า"
Status: Nakamura Yuuki
Level: 2
HP: 60
MP: 30
STR: 12
MAG: 7
DEF: 12
RES: 7
SPD: 14
Skills: Tsūji au Kokoro (จิตที่สื่อถึงกัน), NEW: Tsuki no Inori (คำขอแห่งจันทรา)
หน้าต่างสถานะปรากฏขึ้นต่อหน้าผม มีสกิลใหม่เพิ่มเข้ามา "Tsuki no Inori (คำขอแห่งจันทรา)" 「นี่มันอะไรกัน? สกิลนี้จะช่วยอะไรเราได้บ้าง?」
ผมรู้สึกถึงพลังบางอย่างที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกาย พลังที่เชื่อมโยงกับแสงจันทร์ พลังที่ทำให้ผมรู้สึกแข็งแกร่งขึ้น
สู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์
โอกามิ-เซนเซมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยรอยยิ้ม "ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะมีภารกิจใหม่แล้วสินะ"
ผมพยักหน้า "ครับ Tsukuyomi-sama ต้องการความช่วยเหลือ"
"Tsuki no Seichi... เป็นสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์และอันตราย" โอกามิ-เซนเซกล่าว "จงระมัดระวังตัวด้วย"
โอกามิ-เซนเซหยิบเครื่องรางสีเงินออกมาจากลิ้นชัก "นี่คือเครื่องรางนำทาง มันจะช่วยให้พวกเจ้าเดินทางไปยัง Tsuki no Seichi ได้ง่ายขึ้น"
ผมรับเครื่องรางมาด้วยความขอบคุณ
"ก่อนที่พวกเจ้าจะไป" โอกามิ-เซนเซกล่าว "ข้ามีคำแนะนำเล็กน้อย"
โอกามิ-เซนเซอธิบายเกี่ยวกับ Tsuki no Seichi และปีศาจที่กำลังโจมตีดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนั้น ปีศาจเหล่านั้นแข็งแกร่งและมีจำนวนมาก การต่อสู้จะเป็นเรื่องยาก
"จงใช้ Tsūji au Kokoro ให้เป็นประโยชน์" โอกามิ-เซนเซกล่าว "มันอาจจะช่วยให้พวกเจ้าเข้าใจปีศาจเหล่านั้นได้"
ผมพยักหน้า "ผมจะพยายามครับ"
รินมองมาที่ผมด้วยความเป็นห่วง "ยูคิ... อย่าประมาทเด็ดขาด"
ผมยิ้มให้ริน "ไม่ต้องห่วง ฉันจะระวังตัว"
ไคโตะเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ เขาสวมชุดเกราะเบาและถือดาบไม้ที่เขาฝึกฝนมาตลอด
"พร้อมแล้วใช่ไหม?" ผมถาม
รินและไคโตะพยักหน้า
ผมถือเครื่องรางนำทางไว้ในมือ หลับตาลง และตั้งจิตอธิษฐาน
แสงสีเงินส่องประกายออกมาจากเครื่องรางนำทาง นำทางพวกเราไปยังประตูมิติที่เปิดออก
ผมมองไปที่รินและไคโตะอีกครั้ง ก่อนจะเดินนำหน้าเข้าไปในประตูมิติ
「การผจญภัยครั้งใหม่กำลังรอเราอยู่」
