เงา จิเอะ ความจริง

“「*ผมจะไม่ยอมให้โชคชะตามากำหนดชีวิตของผม*」” เรียวคิดในใจ “「*ผมจะเปลี่ยนมัน*」”

เมื่อได้ยินชื่อโมโมะ เรียวก็ตัดสินใจวิ่งต่อไป เขาใช้สกิล ‘การเคลื่อนไหวเงา’ ที่เขาเพิ่งฝึกฝนมา ทำให้เขาสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วและหลบหลีกการโจมตีของทหารยามได้อย่างง่ายดาย

“「*โมโมะ… ผมต้องช่วยเธอให้ได้*」” เรียวคิดในใจ

เสียงดาบกระทบกันดังก้องกังวาน กลิ่นคาวเลือดจางๆ ลอยมาแตะจมูก บ่งบอกว่าการต่อสู้กำลังดำเนินไปอย่างดุเดือด เรียวเร่งฝีเท้าไปยังทิศทางของเสียงนั้น

ทางสู่ความจริง

ในที่สุดเรียวก็มาถึงลานกว้างหน้าปราสาท โมโมะถูกล้อมรอบไปด้วยทหารยามหลายสิบนาย ใบหน้าเล็กๆ ของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ถึงแม้จะดูหวาดกลัว แต่เธอก็ยังคงยืนหยัดต่อสู้

“*โมโมะ!*” เรียวตะโกน

โมโมะหันมามองเรียวด้วยสีหน้าประหลาดใจ “เรียว! ท่านมาได้ยังไงคะ?”

“ไม่ต้องห่วง ผมมาช่วยแล้ว” เรียวตอบอย่างหนักแน่น

อาโออิปรากฏตัวขึ้นข้างๆ เรียว “ดูเหมือนว่าเราจะมาทันเวลาพอดี”

เรียวพยักหน้า “ขอบคุณมากครับ อาโออิซัง”

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ เรียวคุง หน้าที่ของฉันคือการสนับสนุนคุณ” อาโออิยิ้มอย่างอ่อนโยน

เหล่าทหารยามเริ่มเคลื่อนพลเข้าโจมตี เรียว อาโออิ และโมโมะเตรียมพร้อมรับมือ

“เรียวคุง เราต้องรีบออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด สถานที่แห่งนี้ไม่ปลอดภัย” อาโออิเตือน

“ไปที่ไหนดีครับ?” เรียวถาม

“จิเอะ โนะ เท็มปุรุ (Chie no Tempuru) ค่ะ ที่นั่นอาจมีข้อมูลเกี่ยวกับคำสาปและ ‘เขา’ ที่ซากุระซังพูดถึง” อาโออิตอบ

“เข้าใจแล้วครับ” เรียวตอบ

การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด เรียวใช้ ‘การเคลื่อนไหวเงา’ เพื่อหลบหลีกการโจมตีและโจมตีสวนกลับอย่างรวดเร็ว อาโออิใช้เวทมนตร์สนับสนุน ช่วยเสริมพลังให้เรียวและโมโมะ

โมโมะถึงแม้จะเป็นเพียงพลทหาร แต่ก็มีความสามารถในการต่อสู้ที่น่าทึ่ง เธอใช้ดาบสั้นของเธอฟาดฟันศัตรูอย่างไม่ยั้ง

ระหว่างการต่อสู้ เรียวสังเกตเห็นว่าทหารยามบางคนมีท่าทีแปลกๆ ดวงตาของพวกเขาดูว่างเปล่า ราวกับถูกควบคุม

“「*นี่มันอะไรกัน? ทำไมพวกเขาถึงดูเหมือนหุ่นเชิด?*」” เรียวคิดในใจ

อาโออิสังเกตเห็นความผิดปกติเช่นกัน “เรียวคุง ระวังตัวด้วย พวกเขาอาจถูกควบคุมโดยใครบางคน”

ปริศนาแห่งวิหาร

หลังจากต่อสู้อย่างหนัก พวกเขาก็สามารถฝ่าวงล้อมของทหารยามออกมาได้สำเร็จ เรียว อาโออิ และโมโมะรีบเดินทางไปยัง จิเอะ โนะ เท็มปุรุ (Chie no Tempuru) ทันที

จิเอะ โนะ เท็มปุรุ (Chie no Tempuru) เป็นวิหารโบราณที่ตั้งอยู่บนภูเขาสูง บรรยากาศรอบๆ เต็มไปด้วยความเงียบสงบและลึกลับ

“ที่นี่คือ จิเอะ โนะ เท็มปุรุ (Chie no Tempuru) สถานที่ที่เก็บรักษาความรู้และความลับมากมาย” อาโออิกล่าว

เมื่อพวกเขาเข้าไปในวิหาร พวกเขาก็พบกับห้องโถงขนาดใหญ่ที่มีหนังสือและตำราโบราณวางเรียงรายอยู่เต็มไปหมด กลิ่นกระดาษเก่าและธูปหอมอบอวลอยู่ในอากาศ

“ที่นี่มีหนังสือเยอะแยะเลยค่ะ! เราจะเริ่มจากตรงไหนดี?” โมโมะถามด้วยความตื่นเต้น

“เราต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับคำสาปและ ‘เขา’ ให้ได้” เรียวตอบ

พวกเขาเริ่มค้นหาหนังสือและตำราต่างๆ อย่างละเอียด แต่ไม่นานพวกเขาก็พบว่าวิหารแห่งนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ห้องสมุดธรรมดา แต่เป็นเหมือนเขาวงกตที่มีกับดักและปริศนาซ่อนอยู่มากมาย

“ระวังด้วยค่ะ ที่นี่มีกับดักซ่อนอยู่” อาโออิเตือน

ทันใดนั้น พื้นห้องก็ทรุดตัวลง ทำให้โมโมะตกลงไปในหลุม

“โมโมะ!” เรียวตะโกน

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ! แต่ที่นี่มันมืดมากเลย!” โมโมะตอบกลับมา

เรียวและอาโออิรีบหาทางช่วยโมโมะขึ้นมา พวกเขาพบว่าหลุมนั้นเชื่อมต่อกับทางเดินใต้ดินที่ซับซ้อน

“เราต้องลงไปช่วยโมโมะ” เรียวกล่าว

“แต่ทางเดินนี้อาจมีกับดักมากกว่าที่เราคิด” อาโออิท้วง

“ไม่มีเวลาแล้วครับ ผมต้องช่วยเธอ” เรียวตอบอย่างแน่วแน่

ความจริงที่ถูกปิดบัง

เรียวและอาโอิตัดสินใจลงไปในทางเดินใต้ดิน พวกเขาเดินไปตามทางเดินที่มืดมิดและซับซ้อนอย่างระมัดระวัง

“ที่นี่มีกลิ่นอายของเวทมนตร์ที่แข็งแกร่ง” อาโออิกล่าว

ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงห้องโถงใต้ดินขนาดใหญ่ ที่ใจกลางห้องมีแท่นบูชาโบราณตั้งอยู่ และโมโมะถูกมัดติดอยู่กับแท่นบูชานั้น

“โมโมะ!” เรียวตะโกน

“เรียว! ระวัง!” โมโมะร้องเตือน

ทันใดนั้น ชายคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นจากเงามืด เขาใส่หน้ากากสีขาวและสวมชุดคลุมยาว

“ยินดีต้อนรับสู่ จิเอะ โนะ เท็มปุรุ (Chie no Tempuru) เจ้าชายดำ” ชายสวมหน้ากากกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“คุณเป็นใคร?” เรียวถาม

“ฉันคือผู้ดูแลวิหารแห่งนี้ และเป็นผู้ที่รู้ความจริงเบื้องหลังคำสาป” ชายสวมหน้ากากตอบ

“ความจริง? คุณหมายความว่าอะไร?” เรียวถามด้วยความสงสัย

ชายสวมหน้ากากหัวเราะ “ความจริงก็คือ… เจ้าชายดำไม่ได้ถูกเลือกโดยโชคชะตา แต่ถูกสร้างขึ้นโดยใครบางคน”

คำพูดของชายสวมหน้ากากทำให้เรียวตกตะลึง

“「*ถูกสร้างขึ้น? หมายความว่าผมไม่ใช่เจ้าชายดำที่แท้จริง?*」” เรียวคิดในใจด้วยความสับสน

ชายสวมหน้ากากเดินเข้าไปใกล้เรียว “เจ้าชายดำเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งในเกมของ ‘เขา’ ผู้ที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่ง”

“‘เขา’? คุณกำลังพูดถึงใคร?” เรียวถาม

ชายสวมหน้ากากยิ้ม “เรื่องนั้น… เจ้าชายดำจะต้องค้นหาด้วยตัวเอง”

จากนั้นชายสวมหน้ากากก็ร่ายเวทมนตร์ แท่นบูชาเริ่มส่องแสงสว่างจ้า และโมโมะก็ร้องด้วยความเจ็บปวด

“โมโมะ!” เรียวตะโกน

“ถ้าเจ้าชายดำต้องการช่วยเพื่อนของเขา เขาจะต้องยอมรับความจริงและเผชิญหน้ากับโชคชะตาที่ถูกกำหนดไว้” ชายสวมหน้ากากกล่าว

เรียวรู้สึกสับสนและสิ้นหวัง เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

“「*ผมควรจะเชื่อใคร? ผมควรจะทำยังไงดี?*」” เรียวคิดในใจ

อาโออิมองเรียวด้วยความเป็นห่วง “เรียวคุง คุณต้องเข้มแข็งนะคะ”

เรียวมองไปที่โมโมะที่กำลังทรมาน และตัดสินใจ

“ผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยโมโมะ และเพื่อค้นหาความจริง” เรียวกล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว

ดวงตาของเรียวเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่น เขาพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความจริงและโชคชะตาที่รออยู่ข้างหน้า