ภัยคุกคามจากสวรรค์

ผมสัมผัสได้ถึงพลังงานมืดมิดที่กำลังใกล้เข้ามา มันเหมือนกับเงาที่คืบคลานเข้ามาจากมุมมืด เตรียมที่จะกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง

การมาเยือนของวีรบุรุษ

เสียงฝีเท้าหนักแน่นดังสะท้อนก้องไปทั่ว *dojo* ผมรู้สึกถึงพลังงานที่แข็งแกร่ง กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ ไม่ใช่พลังงานมืดมิด...แต่เป็นพลังงานศักดิ์สิทธิ์ที่เจิดจ้าจนแสบตา

ประตู *shoji* ถูกเปิดออกอย่างแรง แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามา พร้อมกับร่างสูงใหญ่ในชุดเกราะสีทองอร่าม

“ข้าคือยามาโมโตะ! ผู้ถูกเลือก! จงส่งมอบดาบศักดิ์สิทธิ์มาให้ข้า!” เสียงของเขาดังกระหึ่ม ราวกับเสียงฟ้าผ่า

ยามาโมโตะ…ชื่อนี้คุ้นหู ผมเคยได้ยินเรื่องราวของเขามาบ้าง “ผู้ถูกเลือก” วีรบุรุษที่ฟ้าส่งมาเพื่อปราบปีศาจร้าย แต่จากที่ผมสัมผัสได้…หมอนี่มันแค่คนบ้าพลังที่หลงตัวเองชัดๆ

ฮานะยืนอยู่ข้างหน้าผม สีหน้าตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังคงกำด้ามดาบแน่น “ท่านยามาโมโตะ ท่านมาที่นี่ทำไม”

ยามาโมโตะหัวเราะเสียงดัง “ทำไมรึ? ก็เพื่อนำดาบศักดิ์สิทธิ์ไปปราบปีศาจร้ายยังไงล่ะ! ดาบเล่มนั้น…เป็นของข้า!”

「ของนายเหรอ? ฉันว่าดาบมันเลือกเจ้าของเองนะ」 ผมคิดในใจ แต่ก็ไม่ได้พูดออกไป

ไคโตะเดินออกมาจากด้านหลัง “ยามาโมโตะ…เจ้ามาที่นี่โดยไม่ได้รับอนุญาต ถือเป็นการเสียมารยาทอย่างยิ่ง”

ยามาโมโตะหันไปมองไคโตะด้วยสายตาดูถูก “เจ้าเป็นใคร? กล้าดียังไงมาขวางทางข้า”

“ข้าคือไคโตะ อาจารย์ของฮานะ”

“ฮานะ? เด็กผู้หญิงคนนี้เนี่ยนะ? ไร้สาระ! ดาบศักดิ์สิทธิ์ไม่ควรอยู่ในมือของคนอ่อนแอเช่นนี้!” ยามาโมโตะชี้หน้าฮานะด้วยท่าทางเหยียดหยาม

ฮานะกัดฟันแน่น กำดาบในมือแน่นขึ้น 「ฉัน…อ่อนแออย่างนั้นเหรอ」

ความกล้าหาญที่ซ่อนเร้น

“ฮานะ…อย่าไปฟังที่เขาพูด” ไคโตะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เจ้ามีศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ เพียงแต่ยังไม่ได้แสดงออกมา”

ฮานะเงยหน้าขึ้นมองไคโตะ แววตาของเธอเริ่มสั่นคลอน

ยามาโมโตะหัวเราะเยาะ “ศักยภาพ? ฮ่าๆๆ! ข้าไม่เห็นจะมีอะไรเลย นอกจากความอ่อนแอ”

“เจ้าจะรู้ได้ยังไง ถ้าไม่ลองดูก่อน” เสียงของฮานะดังขึ้น แม้จะยังสั่นเล็กน้อย แต่ก็มีความมุ่งมั่นแฝงอยู่

ยามาโมโตะเลิกคิ้ว “หืม? เจ้าจะทำอะไร”

“ข้าจะพิสูจน์ให้ท่านเห็น…ว่าข้าคู่ควรที่จะถือดาบเล่มนี้” ฮานะก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง

ยามาโมโตะหัวเราะ “น่าสนใจ…ถ้าเจ้าอยากพิสูจน์ตัวเองนัก ข้าก็จะให้โอกาสเจ้า” เขาดึงดาบยาวสีทองอร่ามออกมาจากฝัก “ถ้าเจ้าสามารถต้านทานการโจมตีของข้าได้แม้แต่ครั้งเดียว ข้าจะยอมรับเจ้า”

ฮานะสูดหายใจลึก “ข้าจะพยายามอย่างสุดความสามารถ”

การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น ยามาโมโตะพุ่งเข้าใส่ฮานะด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ ดาบสีทองฟาดฟันลงมาอย่างรุนแรง ฮานะยกดาบขึ้นรับอย่างทุลักทุเล

*Clang!* เสียงดาบปะทะกันดังสนั่น ฮานะรู้สึกเหมือนกระดูกในมือแทบจะแตก ดาบของยามาโมโตะทรงพลังเกินไป

ยามาโมโตะยิ้มเยาะ “อ่อนแอ…อ่อนแอเกินไป! เจ้าไม่มีทางสู้ข้าได้หรอก!”

ฮานะกัดฟันแน่น พยายามรวบรวมสมาธิ แต่ร่างกายของเธอก็เริ่มสั่นเทา

「ฮานะ…อย่าสิ้นหวัง! เชื่อมั่นในตัวเอง!」 ผมส่งพลังงานมานาไปให้เธออย่างต่อเนื่อง พยายามกระตุ้นพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวเธอ

แต่ดูเหมือนว่าพลังของผม…ยังไม่เพียงพอ

แสงแห่งความมืดมิด

ยามาโมโตะฟาดดาบลงมาอีกครั้ง คราวนี้ฮานะไม่สามารถรับได้ทัน ดาบสีทองปะทะเข้ากับไหล่ของเธออย่างจัง

“อ๊าก!” ฮานะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเธอล้มลงกับพื้น

“ฮ่าๆๆ! ข้าบอกแล้วว่าเจ้าอ่อนแอ! จงส่งมอบดาบศักดิ์สิทธิ์มาให้ข้าซะ!” ยามาโมโตะเดินเข้าไปใกล้ฮานะด้วยท่าทางเย้ยหยัน

ฮานะพยายามลุกขึ้น แต่ร่างกายของเธอไม่ตอบสนอง

「ไม่นะ…ฮานะ!」 ผมรู้สึกสิ้นหวัง ผมอยากช่วยเธอ แต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย

ทันใดนั้น…ผมก็รู้สึกถึงพลังงานบางอย่าง พลังงานที่มืดมิดและน่าสะพรึงกลัว กำลังไหลเวียนอยู่ในตัวฮานะ

พลังงานนั้น…มันคืออะไร?

ฮานะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แต่คราวนี้…แววตาของเธอเปลี่ยนไป

ดวงตาสีชมพูของเธอ…กลายเป็นสีดำสนิท

และรอบตัวเธอ…ก็เริ่มปรากฏ ауρα สีดำมืด

ยามาโมโตะชะงัก “นี่มัน…อะไรกัน?”

ฮานะ…กำลังถูกครอบงำด้วยพลังงานมืดมิด!