เงาเพรียก เพลิงพิโรธ

ป่าแห่งความเงียบเปลี่ยนไป บรรยากาศรอบตัวมืดมิดและน่าขนลุก ต้นไม้สูงตระหง่านบิดเบี้ยวเหมือนมือที่กำลังคว้าเธอไว้ กลิ่นดินและใบไม้ผุพังคลุ้งคล้ายกลิ่นเลือด เสียงลมหวีดหวิวคล้ายเสียงร้องไห้ 「ทำไม... ทำไมร่างกายฉันถึงไม่ฟังคำสั่ง?」 ฮินาตะพยายามหยุดตัวเอง แต่ร่างกายของเธอกลับไม่ตอบสนองต่อความต้องการของเธอ

บทที่ 1: จุดเริ่มต้นของการต่อสู้

ในขณะที่ฮินาตะถูกควบคุมให้เดินลึกเข้าไปในป่า อาโออิและทาเคดะเซนเซย์ก็รีบตามมาติดๆ

"แย่แล้ว ฮินาตะถูกเสียงนั้นควบคุมไปแล้ว" อาโออิพูดด้วยความเป็นกังวล "เราต้องรีบตามไป"

"ใจเย็นๆ อาโออิ" ทาเคดะเซนเซย์กล่าว "เราต้องวางแผนก่อน เสียงนั้นอันตรายกว่าที่คิด"

ทันใดนั้น เงาดำสนิทกลุ่มหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นขวางทางพวกเขาไว้ พวกมันคือทหารเงา (Kage Heishi) สมุนของกลุ่มเงาที่คอยปกป้องป่าแห่งนี้

"พวกแก… พวกแกเป็นใคร?" อาโออิถามเสียงเย็น

ทหารเงาไม่ตอบ พวกมันพุ่งเข้าโจมตีอาโออิและทาเคดะเซนเซย์ทันที

อาโออิดึงดาบพิฆาตมาร (Akuma Horobosu Ken) ออกจากฝัก ดาบสีเงินวาววับสะท้อนแสงจันทร์

"ทาเคดะเซนเซย์ครับ ผมจัดการพวกมันเอง" อาโออิกล่าว

อาโออิพุ่งเข้าใส่ทหารเงาอย่างรวดเร็ว ดาบของเธอฟาดฟันอย่างแม่นยำ ทหารเงาล้มลงทีละตัว

「อาโออิ...แข็งแกร่งขึ้นมากเลยนะ」 ทาเคดะเซนเซย์คิดในใจ เขาเฝ้ามองอาโออิด้วยความเป็นห่วง

ในขณะที่อาโออิกำลังต่อสู้กับทหารเงา ฮินาตะก็ยังคงถูกควบคุมให้เดินลึกเข้าไปในป่า เธอเห็นภาพนิมิตมากมาย ภาพของอาโออิและทาเคดะเซนเซย์ในอดีต ภาพของสงคราม ภาพของความตาย

「เกิดอะไรขึ้น? ทำไมฉันถึงเห็นภาพพวกนี้?」 ฮินาตะพยายามทำความเข้าใจ แต่สมองของเธอกลับสับสน

บทที่ 2: ความจริงที่ถูกซ่อนไว้

อาโออิสามารถจัดการทหารเงาได้ทั้งหมด เธอหันไปหาทาเคดะเซนเซย์ด้วยความเป็นห่วง

"ทาเคดะเซนเซย์ครับ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" อาโออิถาม

"ไม่เป็นไร อาโออิ" ทาเคดะเซนเซย์ตอบ "แต่เราต้องรีบตามฮินาตะไป"

ทั้งสองคนรีบวิ่งตามรอยเท้าของฮินาตะเข้าไปในป่า

ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงต้นไม้แห่งความทรงจำ ต้นไม้สูงตระหง่านแผ่กิ่งก้านสาขาปกคลุมท้องฟ้า แสงจันทร์สาดส่องลงมายังต้นไม้ ทำให้มันดูศักดิ์สิทธิ์และน่าเกรงขาม

ฮินาตะยืนอยู่หน้าต้นไม้ เธอเงยหน้ามองต้นไม้ด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

"ฮินาตะ!" อาโออิร้องเรียก

ฮินาตะไม่ตอบสนอง เธอค่อยๆ เอื้อมมือไปสัมผัสต้นไม้

ทันใดนั้น แสงสีขาวสว่างจ้าก็สาดส่องออกมาจากต้นไม้ แสงนั้นครอบคลุมร่างของฮินาตะ

อาโออิและทาเคดะเซนเซย์รีบวิ่งเข้าไปหาฮินาตะ แต่ก็สายเกินไป

ฮินาตะถูกดูดเข้าไปในต้นไม้แห่งความทรงจำ

"ฮินาตะ!" อาโออิร้องด้วยความตกใจ

ทาเคดะเซนเซย์มองต้นไม้แห่งความทรงจำด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย

「ในที่สุดมันก็เกิดขึ้น...」 เขาพึมพำ

อาโออิหันไปหาทาเคดะเซนเซย์ด้วยความโกรธ

"ทาเคดะเซนเซย์! เกิดอะไรขึ้น? ทำไมฮินาตะถึงถูกดูดเข้าไปในต้นไม้?" อาโออิถามเสียงดัง

ทาเคดะเซนเซย์ถอนหายใจ

"อาโออิ...ถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องรู้ความจริง" ทาเคดะเซนเซย์กล่าว

เขาเริ่มเล่าเรื่องราวในอดีต เรื่องราวของต้นไม้แห่งความทรงจำ เรื่องราวของผู้พิทักษ์โลก และเรื่องราวของกลุ่มเงา

เรื่องราวที่เต็มไปด้วยความลับ ความเจ็บปวด และความแค้น

บทที่ 3: อดีตที่ตามหลอกหลอน

ในขณะที่ทาเคดะเซนเซย์กำลังเล่าเรื่องราว อาโออิก็รับฟังอย่างตั้งใจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกตะลึงและความโกรธ

เธอรู้แล้วว่าทำไมเธอถึงต้องเป็นผู้พิทักษ์โลก ทำไมเธอถึงต้องต่อสู้กับกลุ่มเงา และทำไมฮินาตะถึงสำคัญ

「ฮินาตะ...เธอคือความหวังสุดท้ายของเรา」 อาโออิคิดในใจ

ในขณะเดียวกัน ฮินาตะก็กำลังเผชิญหน้ากับอดีตของเธอในต้นไม้แห่งความทรงจำ เธอเห็นภาพของตัวเองในวัยเด็ก ภาพของพ่อแม่ของเธอ ภาพของความสุขและความเศร้า

เธอเห็นความกลัว ความไม่มั่นใจ และความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในใจของเธอ

「ฉัน...ฉันเป็นใครกันแน่?」 ฮินาตะถามตัวเอง

ทันใดนั้น เงามืดก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอ มันคือตัวแทนของความกลัวและความไม่มั่นใจของเธอ

"แกไม่มีค่าอะไรเลย" เงามืดกล่าว "แกไม่มีวันเป็นผู้พิทักษ์โลกได้"

ฮินาตะตัวสั่นด้วยความกลัว

「ไม่...ฉันไม่ยอมแพ้」 เธอคิดในใจ

ฮินาตะรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี และเผชิญหน้ากับเงามืด

"ฉันจะไม่ยอมให้แกมาควบคุมฉัน!" ฮินาตะตะโกน

เปลวไฟสีชาด (Shinku no Honō) ลุกโชนขึ้นรอบตัวเธอ เปลวไฟนั้นร้อนแรงและทรงพลัง

ฮินาตะใช้พลังเพลิงสีชาดเผาผลาญเงามืดจนมอดไหม้

เมื่อเงามืดหายไป ฮินาตะก็รู้สึกถึงพลังที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเธอ

เธอแข็งแกร่งขึ้น มั่นใจขึ้น และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่ง

ฮินาตะลืมตาขึ้น เธอเห็นอาโออิและทาเคดะเซนเซย์ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ

"อาโออิ...ทาเคดะเซนเซย์" ฮินาตะเรียกชื่อทั้งสองคน

อาโออิวิ่งเข้าไปกอดฮินาตะด้วยความดีใจ

"ฮินาตะ! เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" อาโออิถามด้วยความเป็นห่วง

ฮินาตะส่ายหน้า

"ฉันไม่เป็นไร อาโออิ...ฉันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม"

อาโออิยิ้มให้ฮินาตะ

"ฉันรู้ ฮินาตะ" อาโออิกล่าว "ฉันรู้ว่าเธอทำได้"

แต่แล้ว รอยยิ้มของอาโออิก็หายไป

"แต่...มันสายเกินไปแล้ว" อาโออิพึมพำ

ฮินาตะขมวดคิ้ว

"เกิดอะไรขึ้น อาโออิ?" ฮินาตะถาม

อาโออิชี้ไปที่ต้นไม้แห่งความทรงจำ

ต้นไม้กำลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แสงสีดำแผ่กระจายออกมาจากต้นไม้

"กลุ่มเงา...พวกมันกำลังจะทำลายโลกภาพวาด" อาโออิกล่าว

ทาเคดะเซนเซย์พยักหน้า

"ใช่แล้ว อาโออิ พวกมันกำลังใช้พลังของต้นไม้แห่งความทรงจำเพื่อเปิดประตูมิติ" ทาเคดะเซนเซย์กล่าว

ฮินาตะและอาโออิหันไปมองหน้ากัน

พวกเธอรู้ว่าต้องทำอะไร

พวกเธอต้องหยุดกลุ่มเงา

พวกเธอต้องปกป้องโลกภาพวาด

แต่พวกเธอจะทำได้อย่างไร?