สีสันแห่งการตื่น

ความเงียบก่อนพายุ

เสียงเครื่องปรับอากาศหึ่งเบาๆ คลอเคล้าไปกับเสียงฝีเท้าของตัวเองที่ดังสะท้อนในห้องโถงพิพิธภัณฑ์ยามาดะ ฮินาตะถอนหายใจ "อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเลิกงานแล้วสินะ" เธอพึมพำกับตัวเอง พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เงียบเหงาจนน่ากลัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงบ่ายแก่ๆ แบบนี้ แสงแดดสาดส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ สร้างเงายาวเหยียดบนพื้น

ฮินาตะเดินผ่านภาพวาดเก่าแก่ ภาพหนึ่ง ภาพวาดที่เธอรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด "ทุ่งดอกไม้ใต้แสงจันทร์" ภาพวาดที่เต็มไปด้วยสีสันสดใส แม้ว่ามันจะถูกวาดขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อนก็ตาม เธอมักจะใช้เวลาพักสายตา มองภาพวาดนี้เสมอ 「ทำไมกันนะ...ทำไมฉันถึงรู้สึกผูกพันกับภาพวาดนี้จัง」

ทันใดนั้นเอง แสงสว่างจ้าก็วาบขึ้น ฮินาตะเบิกตากว้าง ภาพวาดตรงหน้าเรืองแสงเจิดจ้า ราวกับมีชีวิต! ก่อนที่เธอจะได้ทันตั้งตัว มือของเธอก็ถูกดูดเข้าไปในภาพวาด

สู่โลกแห่งภาพวาด

ความรู้สึกเหมือนถูกดึงลงไปในน้ำวน ฮินาตะกรีดร้อง แต่ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา เมื่อทุกอย่างสงบลง เธอก็พบว่าตัวเองยืนอยู่กลางทุ่งดอกไม้ที่กว้างสุดลูกหูลูกตา ดอกไม้หลากสีสันบานสะพรั่ง แสงจันทร์ส่องสว่างราวกับเวลากลางวัน

กลิ่นหอมหวานของดอกไม้โชยมาแตะจมูก เสียงกระซิบของสายลมที่พัดผ่านทุ่งหญ้า...ทุกอย่างช่างสมจริงเกินกว่าจะเป็นแค่ภาพวาด 「นี่มัน...เกิดอะไรขึ้น?」 ฮินาตะพึมพำ ดวงตากลมโตมองสำรวจรอบตัวอย่างตื่นตระหนก

ไม่ทันที่เธอจะได้คิดอะไรต่อ เสียงคำรามคำรามก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ฮินาตะหันขวับไปมอง พบกับสัตว์ประหลาดรูปร่างคล้ายหมาป่า แต่มีดวงตาสีแดงก่ำและเขี้ยวที่แหลมคม มันพุ่งเข้าใส่เธอด้วยความเร็วสูง!

ฮินาตะกรีดร้องอีกครั้ง เธอหลับตาปี๋ เตรียมรับความเจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดนั้นกลับไม่มาถึง

ประกายแห่งพลัง

เมื่อลืมตาขึ้น ฮินาตะก็พบว่าตัวเองยืนอยู่หน้า อาโออิ หญิงสาวในชุดกิโมโนสีดำและขาว อาโออิถือดาบคาตานะอยู่ในมือ ดาบเล่มนั้นเปล่งประกายสีฟ้าอ่อน

"อ่อนแอสิ้นดี! มัวแต่ยืนทำอะไรอยู่!?" อาโออิคำราม เสียงของเธอเย็นชาและดุดัน "เจ้าคือผู้ถูกเลือกงั้นรึ? ช่างน่าผิดหวังจริงๆ" อาโออิเงื้อดาบขึ้น ฟาดฟันเข้าใส่สัตว์ประหลาดอย่างรวดเร็ว

การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด อาโออิเคลื่อนไหวอย่างสง่างาม ราวกับนักเต้นรำ ดาบของเธอฟาดฟันเข้าใส่สัตว์ประหลาดอย่างแม่นยำ จนในที่สุด สัตว์ประหลาดก็ล้มลงขาดใจตาย

ฮินาตะยืนตะลึง มองดูอาโออิด้วยความทึ่งและหวาดกลัว "เธอ...เธอเป็นใครกัน?"

อาโออิหันมามองฮินาตะด้วยสายตาเย็นชา "ข้าคือ คิโยมิสึ อาโออิ ผู้พิทักษ์โลกแห่งภาพวาด และเจ้า...ยามาดะ ฮินาตะ คือความหวังสุดท้ายของเรา"

ทันใดนั้นเอง หน้าต่างสถานะก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าฮินาตะ

ฮินาตะจ้องมองหน้าต่างสถานะด้วยความตกตะลึง 「นี่มันอะไรกันเนี่ย!? 」

สัมผัสแห่งสี

อาโออิเดินเข้ามาใกล้ ฮินาตะรู้สึกถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากตัวเธอ "เจ้าน่ะ ไม่มีทักษะอะไรเลยรึไง? อ่อนแอเกินไปแล้ว" อาโออิส่ายหน้าอย่างผิดหวัง

ฮินาตะก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิด เธอรู้ว่าตัวเองอ่อนแอ แต่เธอไม่เคยคิดว่ามันจะชัดเจนขนาดนี้ 「ฉัน...ฉันทำอะไรได้บ้าง?」

ทันใดนั้นเอง ฮินาตะก็รู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเธอ มันมาจากภาพวาดที่อยู่รอบตัวเธอ...จากสีสันที่สดใสเหล่านั้น 「สี...ฉันรู้สึกถึงสี」

ฮินาตะเงยหน้าขึ้น มองไปที่ดอกไม้สีแดงสดดอกหนึ่ง เธอเอื้อมมือไปสัมผัสมัน ทันใดนั้นเอง พลังงานสีแดงก็ไหลผ่านปลายนิ้วของเธอ

Skill Acquired: เพลิงสีชาด (Shinku no Honō) ข้อความปรากฏขึ้นบนหน้าต่างสถานะ

ฮินาตะจ้องมองมือของตัวเองด้วยความตกตะลึง เธอรู้สึกถึงพลังที่อยู่ในมือของเธอ พลังแห่งสี...พลังแห่งโลกภาพวาด

อาโออิเบิกตากว้าง มองดูฮินาตะด้วยความประหลาดใจ "เจ้า...เจ้าสามารถควบคุมสีได้งั้นรึ?"

ฮินาตะพยักหน้าอย่างไม่มั่นใจ "ฉัน...ฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้สึกถึงมัน"

อาโออิยิ้มออกมา รอยยิ้มที่ดูอบอุ่นกว่าเดิม "ในที่สุด...ในที่สุดก็มีคนที่มีพลังเหมือนข้าแล้ว"

แต่รอยยิ้มนั้นอยู่ได้ไม่นาน เสียงคำรามคำรามดังขึ้นอีกครั้ง สัตว์ประหลาดฝูงใหญ่ปรากฏตัวขึ้นจากความมืด พวกมันล้อมรอบฮินาตะและอาโออิไว้

"ดูเหมือนว่าการต้อนรับของเราจะยังไม่จบแค่นี้" อาโออิพึมพำ เธอเงื้อดาบขึ้น เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งใหม่

ฮินาตะมองไปที่สัตว์ประหลาดเหล่านั้น ความกลัวยังคงมีอยู่ แต่ความกลัวนั้นถูกแทนที่ด้วยความมุ่งมั่น เธอรู้ว่าเธอต้องสู้ เธอต้องปกป้องโลกแห่งภาพวาด และเธอต้องค้นหาความหมายที่แท้จริงของตัวเอง

ฮินาตะกำมือแน่น พลังสีแดงเริ่มก่อตัวขึ้นในมือของเธอ "ฉันจะสู้!" เธอตะโกน

แต่ก่อนที่เธอจะได้ทันใช้พลัง เสียงทุ้มต่ำเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากความมืด "อย่าเพิ่งรีบร้อนสิ...ยามาดะ ฮินาตะ การผจญภัยของเจ้าเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้นเอง..."

ฮินาตะหันไปมองตามเสียงนั้น พบกับชายหนุ่มในชุดคลุมสีดำ สวมหน้ากากปิดบังใบหน้า เขายืนอยู่ท่ามกลางความมืด มองมาที่เธอด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา

「ใครกัน...?」ฮินาตะคิดในใจ ความรู้สึกไม่ไว้วางใจแล่นริ้วเข้าไปในความรู้สึกของเธอ