เงาจันทรา... พันธนาการ... แสงสว่าง

「การผจญภัยที่แท้จริงเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น!」

เสียงของ Tsukuyomi-sama ยังคงก้องอยู่ในหูของผม สายลมเย็นเยียบพัดผ่าน Tsuki no Seichi ราวกับจะปลุกให้ตื่นจากภวังค์

“ยูคิ... ไคโตะ... เป็นอะไรรึเปล่า?” รินถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง เธอใช้ดาบอาเมะ-โนะ-มุระคุโมะค้ำยันตัวเองไว้

“ไม่เป็นไร... แค่... รู้สึกเหมือนมีอะไรเปลี่ยนแปลงไป” ผมตอบ มองมือตัวเองที่ยังสั่นเล็กน้อย พลังเวทมนตร์ที่ปลดปล่อยออกมาเมื่อครู่ยังคงไหลเวียนอยู่ในร่างกาย ผมรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่มากขึ้น แต่ก็มาพร้อมกับความไม่มั่นคง

ไคโตะพยักหน้า “ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน... เหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังจะเริ่มขึ้น” เขามองไปรอบๆ บริเวณที่เคยสวยงาม ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยร่องรอยของการต่อสู้

Tsuki no Seichi... ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เคยสงบสุข ตอนนี้กลับถูกคุกคามด้วยเงาแห่งความมืด 「เราจะปกป้องที่นี่ได้จริงๆ เหรอ?」

บทที่ 1: สถานะใหม่

แสงจันทร์ส่องสว่างลงมา ราวกับจะนำทางพวกเรา ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมสติ

“ก่อนอื่น... เราต้องรู้ว่าตอนนี้เราแข็งแกร่งขึ้นแค่ไหน” ผมพูดพลางนึกถึงหน้าต่างสถานะที่เคยเห็นในเกมออนไลน์

และราวกับปาฏิหาริย์ หน้าต่างสีฟ้าอ่อนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าผม

「เลเวลอัพ! และมีสกิลใหม่ด้วย!」 สกิล "เงาจันทรา"... มันคืออะไรกันแน่?

“ดูเหมือนว่านายจะแข็งแกร่งขึ้นมากเลยนะ ยูคิ” ไคโตะพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันเองก็เหมือนกัน”

ไคโตะแสดงหน้าต่างสถานะของตัวเองออกมาเช่นกัน

“พลังทำลาย... สมกับเป็นไคโตะจริงๆ” ผมพูดพลางหัวเราะเบาๆ

รินมองพวกเราด้วยสีหน้าจริงจัง “พวกนายแข็งแกร่งขึ้นก็จริง แต่ศัตรูของเราก็แข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน อย่าประมาท”

บทที่ 2: ลางร้าย

รินชี้ไปที่ท้องฟ้า จันทราเต็มดวงสีเงินส่องแสงอยู่ แต่รอบๆ จันทรากลับมีแสงสีแดงเรืองรอง

“Akai tsuki... จันทราสีเลือด... ลางร้ายที่ Tsukuyomi-sama เคยเตือนไว้” รินพูดด้วยน้ำเสียงวิตกกังวล

“จันทราสีเลือด... มันหมายความว่ายังไง?” ผมถาม

“หมายความว่าพลังของปีศาจกำลังแข็งแกร่งขึ้น... มากกว่าที่เราเคยเจอ” รินตอบ “และอาจมีบางอย่างที่เลวร้ายกว่ากำลังจะเกิดขึ้น”

ลมพัดแรงขึ้น กลิ่นคาวเลือดจางๆ ลอยมาตามลม ผมรู้สึกถึงความกังวลที่เพิ่มขึ้น 「เราจะทำยังไงดี?」

รินถอนหายใจ “เราต้องทำตามที่ Tsukuyomi-sama บอก... หาพันธมิตร และเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งต่อไป”

“พันธมิตร... แต่เราจะหาจากที่ไหน?” ไคโตะถาม

“มีสถานที่หนึ่งที่ฉันรู้จัก... หมู่บ้านของเหล่านักรบผู้พิทักษ์จันทรา” รินตอบ “แต่การเดินทางไปที่นั่นไม่ง่ายเลย”

บทที่ 3: การตัดสินใจ

รุ่งเช้ามาถึง แสงอาทิตย์ส่องสว่าง Tsuki no Seichi ร่องรอยของการต่อสู้เมื่อคืนยังคงอยู่ แต่บรรยากาศกลับสดใสขึ้นเล็กน้อย

“ฉันตัดสินใจแล้ว... ฉันจะไปที่หมู่บ้านของเหล่านักรบผู้พิทักษ์จันทรา” รินพูดด้วยสีหน้าแน่วแน่

“ฉันไปด้วย” ไคโตะตอบทันที “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอไปคนเดียว”

ผมมองรินและไคโตะ 「ฉันจะปล่อยให้พวกเขาสู้คนเดียวได้ยังไง?」

“ฉันก็ไปด้วย” ผมพูด “ฉันจะช่วยพวกเธอ”

รินมองผมด้วยสายตาที่อ่อนโยนลง “ยูคิ... ขอบคุณนะ”

“แต่ก่อนอื่น... ฉันต้องฝึกฝนสกิลใหม่ของฉันก่อน” ผมพูดพลางนึกถึง "เงาจันทรา" 「ฉันต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมพลังนี้ให้ได้」

ผมเดินไปยังลานฝึกที่อยู่ใกล้ๆ พยายามรวบรวมสมาธิและเรียกใช้สกิล "เงาจันทรา"

ทันใดนั้น เงาสีดำก็ปรากฏขึ้นจากใต้เท้าของผม มันค่อยๆ ก่อตัวเป็นร่างเงาที่เหมือนกับผมทุกประการ

“นี่คือ... เงาจันทรา?” ผมพูดด้วยความประหลาดใจ

ร่างเงาเคลื่อนไหวตามผม มันเลียนแบบทุกการกระทำของผมอย่างสมบูรณ์แบบ 「นี่มัน... เหมือนกับเป็นตัวฉันอีกคน」

ผมลองใช้เวทมนตร์จันทรา ร่างเงาก็ทำตาม ผมยิงแสงจันทราออกไป ร่างเงาก็ทำตาม

“สุดยอด... นี่มันสุดยอดมาก!” ผมพูดด้วยความตื่นเต้น

แต่ทันใดนั้น ผมก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ศีรษะ ภาพต่างๆ วิ่งผ่านเข้ามาในหัวของผมอย่างรวดเร็ว

ภาพของการต่อสู้... ภาพของความตาย... ภาพของความสิ้นหวัง...

“อ๊าก!” ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

ร่างเงาหายไป ผมทรุดตัวลงกับพื้น หายใจหอบถี่

“ยูคิ! เป็นอะไรไหม?” รินและไคโตะวิ่งเข้ามาหาผมด้วยความเป็นห่วง

“ไม่เป็นไร... แค่... รู้สึกเหมือนเห็นอะไรบางอย่าง” ผมตอบ

“เห็นอะไร?” รินถาม

“เห็น... อนาคต” ผมตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ 「อนาคตที่เต็มไปด้วยความมืดมิด」