จุดเริ่มต้น... ร้านวิเศษ
แสงสนธยา
แสงสุดท้ายของวันลอดผ่านม่านม้วนเก่าๆ ในร้านสะดวกซื้อที่ผมทำงานพาร์ทไทม์อยู่ ปกติก็เป็นแค่ร้านขายของชำธรรมดาๆ ที่มีคุณป้าข้างบ้านมาซื้อผงชูรส หรือไม่ก็พวกนักเรียนที่มาซื้อขนมตอนเย็น แต่พอพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว… ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กลิ่นหอมประหลาดลอยคลุ้งในอากาศ ไม่ใช่กลิ่นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป หรือไก่ทอดจากตู้แช่แข็ง แต่มันเป็นกลิ่น… เหมือนดอกไม้พันปี ผสมกับกลิ่นดินหลังฝนตก แล้วก็มีกลิ่นเครื่องเทศที่ผมไม่เคยได้กลิ่นมาก่อนในชีวิต 「นี่มันอะไรกัน…」 เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้น *กริ๊ง* ไม่ใช่เสียงกระดิ่งแบบเดิมๆ ที่ผมคุ้นเคย แต่มันเป็นเสียงที่ใส กังวาน เหมือนเสียงระฆังในวัดญี่ปุ่น ลูกค้าคนแรกที่ก้าวเข้ามา… ไม่ใช่คน เป็นสิ่งมีชีวิตที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต รูปร่างเหมือนหมาป่าตัวใหญ่ แต่มีขนสีขาวราวหิมะ ดวงตาสีทองส่องประกายฉลาดเฉลียว มันใส่ชุดกิโมโนสีม่วงเข้ม ปักลายพระจันทร์เสี้ยว “ขอโทษที่เสียมารยาทที่เข้ามาใน *เซะกะอิ* ของท่าน” เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นจากสิ่งมีชีวิตนั้น “ข้าชื่อโอกามิ เป็นเจ้าของร้านแห่งนี้” ผมอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก โลกที่ผมรู้จัก… โลกที่ผมคิดว่ามีแค่โลกเดียว… มันไม่ใช่แบบนั้น
ผู้จัดการร้าน
โอกามิ-เซนเซ หัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของผม “ไม่ต้องตกใจไป ยูกิ-คุง ตั้งแต่วันนี้ไป เธอคือพนักงานพาร์ทไทม์ของร้านขายของวิเศษแห่งนี้” ร้านขายของวิเศษ? ผมมองไปรอบๆ ร้าน Everything Mart ที่ผมคุ้นเคยค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป ชั้นวางสินค้าเลื่อนหายไป ผนังร้านกลายเป็นไม้สีเข้ม มีโคมไฟกระดาษสไตล์ญี่ปุ่นแขวนอยู่ ทุกอย่างดูเหมือนฉากในอนิเมะแฟนตาซี “โลกของเราไม่ได้มีแค่โลกเดียว ยูกิ-คุง” โอกามิ-เซนเซ กล่าวพลางจุดไปป์ “มีโลกมากมาย โลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ โลกที่เทพเจ้าและปีศาจอาศัยอยู่ และร้านของเรา… คือประตูที่เชื่อมทุกโลกเข้าด้วยกัน” เขาเดินนำผมไปยังกระจกบานใหญ่ที่ตั้งอยู่หลังเคาน์เตอร์ “ลองมองดูสิ ยูกิ-คุง” เมื่อผมมองเข้าไปในกระจก ไม่ใช่ภาพของผมที่สะท้อนออกมา แต่เป็น… หน้าต่างสถานะ
Status: Nakamura Yuuki
Level: 1
HP: 50
MP: 10
STR: 10
MAG: 5
DEF: 10
RES: 5
SPD: 12
Skills: None
ดาบหาย
ทันใดนั้น เสียงดังโครมครามจากหน้าร้านทำให้พวกเราสะดุ้ง ร่างของหญิงสาวในชุดเกราะหนังสีดำกระเด็นเข้ามาในร้าน เธอกระแทกกับชั้นวางสินค้าล้มระเนระนาด “*คุโซ!*” เธอสบถออกมาเป็นภาษาญี่ปุ่นสำเนียงแปลกๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาสีทองคมกริบจ้องมาที่ผมและโอกามิ-เซนเซ “ดาบ… ดาบของข้าอยู่ที่ไหน!” เธอคำราม โอกามิ-เซนเซ ถอนหายใจ “ริน-โดโน… ท่านมาที่นี่ด้วยเรื่องเดิมอีกแล้วรึ” ริน? ชื่อนั้น… เธอเป็นใครกัน? “ข้าไม่สน! ดาบ *อาเมะ-โนะ-มุระคุโมะ* ของข้าหายไป! พวกเจ้าต้องรู้ว่าใครเป็นคนขโมยมันไป!” เธอตะโกน *อาเมะ-โนะ-มุระคุโมะ*… ชื่อดาบนั้น… ผมเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน? 「เหมือนเคยอ่านเจอในตำนาน…」 “ใจเย็นก่อน ริน-โดโน” โอกามิ-เซนเซ พยายามเกลี้ยกล่อม “ข้าจะช่วยท่านตามหาดาบ แต่ขอให้ท่านสงบสติอารมณ์ก่อน” รินจ้องมองโอกามิ-เซนเซ ด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ แต่สุดท้ายก็ยอมสงบลงเล็กน้อย เธอหันมามองผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย “แล้วเจ้านั่น… เป็นใคร?” “เขาคือนากามูระ ยูกิ พนักงานพาร์ทไทม์คนใหม่ของข้า” โอกามิ-เซนเซ ตอบ “เขาจะช่วยเราตามหาดาบของท่าน” ผมเบิกตากว้าง ผมเนี่ยนะ? จะช่วยตามหาดาบวิเศษ? ผมไม่เคยจับดาบมาก่อนเลยด้วยซ้ำ! “ข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเด็กเมื่อวานซืน!” รินพูดเสียงแข็ง “ข้าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!” ทันใดนั้น ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง… ความรู้สึกที่รุนแรง ความโกรธ ความสิ้นหวัง… มันมาจากริน ผมมองเข้าไปในดวงตาของเธอ… และเห็นภาพ… ภาพของดาบ *อาเมะ-โนะ-มุระคุโมะ* ที่ส่องประกายสีเงินยวง ภาพของกลุ่มคนลึกลับในชุดคลุมสีดำที่กำลังแย่งชิงดาบไปจากเธอ “ริน-ซัง…” ผมพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว “พวกมัน… พวกมันกำลังหนีไปทางทิศตะวันออก… ไปยัง *โมริ โนะ เมคิว*…” รินเบิกตากว้าง มองมาที่ผมด้วยความตกตะลึง “เจ้า… เจ้ารู้ได้อย่างไร?” ผมเองก็ไม่รู้… ผมแค่… รู้
พลังที่ตื่น
โอกามิ-เซนเซ ยิ้มออกมา “ดูเหมือนว่าพลังของยูกิ-คุง จะเริ่มตื่นขึ้นแล้วสินะ” “พลัง?” ผมถามด้วยความงุนงง “ใช่ ยูกิ-คุง” โอกามิ-เซนเซ ตอบ “เธอมีความสามารถพิเศษ… ความสามารถในการเข้าใจความรู้สึกและความต้องการของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แม้กระทั่งปีศาจและเทพเจ้า” ผมอ้าปากค้างอีกครั้ง นี่มัน… เรื่องจริงเหรอ? ผม… มีพลังพิเศษ? รินจ้องมองผมด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป จากความไม่ไว้วางใจ กลายเป็นความสนใจ และ… ความหวัง “ถ้าอย่างนั้น… เจ้ารู้ไหมว่าพวกมันอยู่ที่ไหน?” เธอถาม ผมหลับตาลง พยายามรวบรวมสมาธิ… และสัมผัสถึงพลังงานที่มาจาก *โมริ โนะ เมคิว*… พลังงานที่มืดมิดและน่าสะพรึงกลัว “พวกมัน… อยู่ในส่วนลึกที่สุดของเขาวงกต… ใกล้กับ *นาราคุ โนะ ฟูจิ*…” ผมตอบ รินพยักหน้า “ข้าจะไปเดี๋ยวนี้” “เดี๋ยวก่อน ริน-โดโน” โอกามิ-เซนเซ ห้ามไว้ “ท่านไม่สามารถไปคนเดียวได้ มันอันตรายเกินไป” “แล้วข้าควรทำอย่างไร?” รินถามอย่างหงุดหงิด โอกามิ-เซนเซ หันมามองผมด้วยรอยยิ้ม “ยูกิ-คุง… เธอจะไปกับริน-โดโน” ผมเบิกตากว้างอีกครั้ง “หา? ผมเนี่ยนะ?” “ใช่ เธอจะช่วยริน-โดโน ตามหาดาบ *อาเมะ-โนะ-มุระคุโมะ*” โอกามิ-เซนเซ ตอบ “นี่คือภารกิจแรกของเธอในฐานะพนักงานของร้านขายของวิเศษ” ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ภารกิจแรก… ในโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์และอันตราย? 「ผม… จะทำได้จริงๆ เหรอ?」 รินจ้องมองผมด้วยสายตาที่รอคอย ผมมองเข้าไปในดวงตาของเธอ… และเห็นความหวัง… ความหวังที่ผมไม่อาจปฏิเสธได้ “ตกลง…” ผมตอบอย่างไม่เต็มใจนัก “ผมจะไป” รินยิ้มออกมาเล็กน้อย “ดี… ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมตัวให้พร้อม เราจะออกเดินทางทันที” และแล้ว… การผจญภัยของผมในโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์… ก็เริ่มต้นขึ้น
ยูกิพบว่าร้านสะดวกซื้อที่เขาทำงานพาร์ทไทม์อยู่นั้นเป็นประตูสู่โลกอื่น และเขาไม่ใช่คนธรรมดาอย่างที่คิด เมื่อนักรบสาวจากต่างโลกปรากฏตัวเพื่อตามหาดาบที่ถูกขโมยไป ยูกิจึงค้นพบพลังพิเศษที่ซ่อนอยู่ภายในตัวเขา ตอนนี้เขาต้องร่วมมือกับนักรบสาวเพื่อผจญภัยในเขาวงกตที่เต็มไปด้วยอันตราย แต่เขาจะสามารถควบคุมพลังที่เพิ่งตื่นขึ้นมาได้หรือไม่? และใครคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังการขโมยดาบวิเศษ?