ความมืดกลืนกิน

“ขอบคุณนะ ทาเคชิ…ฉันจะแข็งแกร่งขึ้น…เพื่อปกป้องทุกคนที่ฉันรัก” ฮานะพูดด้วยน้ำเสียงที่แน่วแน่ ผมรู้สึกถึงความมุ่งมั่นของเธอ…เปลวเพลิงเล็กๆ ที่ยังคงลุกไหม้อยู่ในใจ

「ฮานะ…」 ผมอยากจะบอกเธอว่าผมจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ…แต่ผมทำได้เพียงแค่ส่งพลังมานาเล็กน้อยเพื่อช่วยฟื้นฟูร่างกายเธอเท่านั้น

“เราจะไปไหนกันต่อ?” ฮานะถามพลางลุกขึ้นยืน

ผมมองไปรอบๆ *dojo* ที่พังทลาย “วัดร้าง…เราจะไปฝึกฝนที่วัดร้าง”

สู่ที่พักพิง

การเดินทางไปยังวัดร้างนั้นยากลำบากกว่าที่คิด ป่ารกชัฏเต็มไปด้วยสัตว์ร้ายและ *yokai* ที่คอยจ้องจะทำร้ายเรา ฮานะใช้ดาบไม้ฝึกฝนของเธออย่างชำนาญ ป้องกันตัวเองจากอันตรายต่างๆ

ผมสังเกตเห็นว่าฮานะเริ่มใช้ *Mana Sense* ได้คล่องแคล่วมากขึ้น เธอสามารถรับรู้ถึงพลังงานรอบตัวและใช้มันในการต่อสู้ได้

「เธอพัฒนาขึ้นมากจริงๆ…」 ผมคิดในใจ

ในระหว่างการเดินทาง เราได้พบกับ *Pochi-chan* ทานุกิ (tanuki) ตัวน้อยที่ดูเหมือนจะสนใจฮานะเป็นพิเศษ มันกระโดดโลดเต้นไปมา คอยส่งเสียงร้องเล็กๆ น้อยๆ สร้างความรื่นเริงให้กับการเดินทางที่แสนเหนื่อยล้า

เงาปีศาจ

เมื่อเราเดินทางมาถึงวัดร้าง…บรรยากาศรอบๆ ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง อากาศเย็นยะเยือก…ราวกับว่ามีความมืดมิดบางอย่างแฝงตัวอยู่

“ที่นี่…รู้สึกแปลกๆ” ฮานะพึมพำ

ทันใดนั้น…เงาดำขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเรา มันคือปีศาจ…ปีศาจที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากความมืดมิด

ปีศาจคำรามเสียงดังสนั่น ปล่อยคลื่นพลังงานมืดมิดออกมาทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า ผมรู้สึกถึงพลังอันมหาศาลของมัน…มันแข็งแกร่งกว่า *Ayumi-san* มาก

“หนีไป ฮานะ!

ฮานะสูดลมหายใจลึกๆ "ฉันจะไม่หนี…ฉันจะปกป้องทุกคนที่ฉันรัก!"

ฮานะพุ่งเข้าใส่ปีศาจด้วยดาบไม้ของเธอ…แต่ดาบไม้ไม่สามารถทำอะไรปีศาจได้เลย มันฟาดมือลงมา…ฮานะกระเด็นไปกระแทกกับกำแพง

「ฮานะ!

ผมพยายามส่งมานาเข้าไปช่วยฮานะ แต่ปีศาจก็ปล่อยพลังงานมืดมิดออกมาขัดขวาง

“แกมันอ่อนแอ…ไม่มีวันเอาชนะข้าได้!

แสงสว่างในความมืด

ฮานะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง…ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เธอหลับตาลง…และเริ่มรวบรวมสมาธิ

ทันใดนั้น…พลังงานสีทองก็เริ่มแผ่ออกมาจากตัวเธอ มันคือพลังใจ…พลังแห่งความมุ่งมั่น

“ฉันจะไม่ยอมแพ้…ฉันจะแข็งแกร่งขึ้น…เพื่อปกป้องทุกคน!” ฮานะตะโกน

ฮานะพุ่งเข้าใส่ปีศาจอีกครั้ง…แต่ครั้งนี้เธอไม่เหมือนเดิม เธอเคลื่อนไหวได้รวดเร็วและว่องไวยิ่งขึ้น เธอใช้ *Mana Sense* เพื่อหลบหลีกการโจมตีของปีศาจ และใช้ *Kihon no Kenjutsu* โจมตีจุดอ่อนของมัน

ผมรู้สึกถึงพลังของฮานะที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอเริ่มควบคุมพลังใจได้มากขึ้นเรื่อยๆ

ฮานะกระโดดขึ้นไปบนอากาศ…และใช้ *Ryuusen* ฟาดฟันลงมาใส่ปีศาจอย่างจัง! พลังงานสีทองปะทะกับพลังงานมืดมิด…เกิดการระเบิดครั้งใหญ่

ปีศาจส่งเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวด…ก่อนที่จะสลายหายไปในความมืด

ฮานะยืนหอบหายใจอยู่กลางซากปรักหักพังของวัดร้าง…เธอได้รับชัยชนะ

คำทำนาย

แต่ชัยชนะครั้งนี้…เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น ผมรู้สึกได้ถึงภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่กว่ากำลังรอเราอยู่ข้างหน้า

ทันใดนั้น…เสียงกระซิบก็ดังขึ้นในหัวของผม “จงระวัง…เงาแห่งความมืด…กำลังคืบคลานเข้ามา…”

ผมมองไปที่ฮานะ…เธอเองก็ดูเหมือนจะได้ยินเสียงนั้นเช่นกัน

“ทาเคชิ…เราต้องเตรียมตัวให้พร้อม…” ฮานะพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

เราทั้งสองรู้ดีว่า…การต่อสู้ที่แท้จริง…กำลังจะเริ่มต้นขึ้น