แสงใจ, เงาแค้น
เสียงกระซิบ
“หนีไป ฮานะ!” ผมตะโกนสุดเสียง เสียงของผมก้องกังวานในวัดร้างที่เต็มไปด้วยบรรยากาศน่าขนลุก
แต่ฮานะกลับยืนหยัดอยู่กับที่ ดวงตาของเธอแน่วแน่มุ่งมั่น “ฉันจะไม่หนี!”
「ทำไมกัน…ทำไมเธอถึงไม่หนี…」 ผมคิดอย่างกังวล
ปีศาจหัวเราะเสียงดังก้องกังวาน “โง่เขลา! เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำอะไรได้?”
ฮานะกำดาบไม้ฝึกฝนของเธอแน่น พลังมานาเริ่มเปล่งประกายออกมาจากตัวเธอ “ฉันจะปกป้องคนที่ฉันรัก!”
ผมรู้สึกถึงพลังของฮานะที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว 「พลังใจของเธอ…มันแข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ」
“*Iku zo!* (ไปกันเลย!)” ฮานะตะโกน
พลังที่ตื่นขึ้น
ฮานะพุ่งเข้าใส่ปีศาจด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ ดาบไม้ของเธอฟาดฟันเข้าใส่ร่างของปีศาจอย่างแม่นยำ
ปีศาจคำรามด้วยความเจ็บปวด มันยกกรงเล็บขนาดมหึมาขึ้นมาโจมตีฮานะ
ฮานะหลบหลีกได้อย่างหวุดหวิด เธอกระโดดถอยหลังและร่ายเวทมนตร์
“*Mana Amplification!* (ขยายมานา!)”
ทันใดนั้น…พลังมานาของฮานะก็เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล พลังงานไหลเวียนไปทั่วร่างของเธอ
「เธอ…ใช้ *Mana Amplification* ได้แล้ว!」 ผมตกใจมาก
ฮานะหันมามองผมด้วยรอยยิ้ม “ทาเคชิ! นายก็ด้วย!”
ผมรู้สึกถึงพลังมานาที่ไหลเข้าสู่ตัวผม พลังของผมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
「นี่มัน…น่าทึ่งมาก!」
Status: Fujiwara Takeshi (ดาบ)
Level: 2
Skills:
- Mana Sense (สัมผัสมานา) [Passive]
- Kihon no Kenjutsu (พื้นฐานดาบ) [Unlocked]
- Minor Mana Amplification (ขยายมานาเล็กน้อย) [Unlocked]
- *NEW!* Hana's Mana Amplification [Active - Shared]
Status: Sakurai Hana
Level: 2
Skills:
- Basic Swordsmanship (พื้นฐานดาบ) [Unlocked]
- Mana Sense (สัมผัสมานา) [Unlocked]
- *NEW!* Mana Amplification [Active]
ผมเปล่งแสงสีทองออกมา พลัง *Kihon no Kenjutsu* (พื้นฐานดาบ) ของผมถูกขยายออกไปอย่างมาก
ผมรู้สึกถึงพลังอันมหาศาลที่ไหลเวียนอยู่ในตัวผม 「นี่คือ…พลังที่แท้จริงของดาบศักดิ์สิทธิ์」
ฮานะพุ่งเข้าใส่ปีศาจอีกครั้ง พลังของเธอแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดาบไม้ของเธอสามารถสร้างความเสียหายให้กับปีศาจได้
แต่…การใช้ *Mana Amplification* ก็มีข้อเสีย พลังมานาของฮานะลดลงอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเธอเริ่มซีดเซียว
“ฮานะ! ระวังด้วย!” ผมตะโกน
ความทรงจำที่หวนคืน
ปีศาจหัวเราะเยาะ “เจ้าคิดว่าจะเอาชนะข้าได้งั้นรึ? เจ้ามันอ่อนแอ!”
ปีศาจโจมตีฮานะอย่างต่อเนื่อง ฮานะเริ่มอ่อนแรงลง
「ต้องทำอะไรสักอย่าง…ผมต้องช่วยเธอ」 ผมคิดอย่างร้อนรน
ทันใดนั้น…ภาพความทรงจำบางอย่างก็ไหลเข้ามาในหัวของผม
ผมเห็นตัวเอง…ในชาติก่อน…กำลังฝึกฝน *kendo* อย่างหนัก
ผมเห็นตัวเอง…กำลังถูกรังแก…กำลังถูกกดขี่
ผมเห็นตัวเอง…กำลังตาย…อย่างโดดเดี่ยว
ความทรงจำเหล่านั้น…มันเจ็บปวด…มันทำให้ผมโกรธ
“ไม่…ฉันจะไม่ยอมแพ้!” ผมตะโกนออกมา
พลังมานาของผมพุ่งสูงขึ้น ผมรู้สึกถึงพลังที่ไหลเวียนอยู่ในตัวผม
ผมต้องการที่จะปกป้องฮานะ…ผมต้องการที่จะปกป้องทุกคน
ผมถ่ายทอดความทรงจำและความรู้สึกของผมให้กับฮานะ
ฮานะมองมาที่ผมด้วยสายตาที่เข้าใจ “ฉันรู้แล้ว…ทาเคชิ”
พลังของฮานะกลับคืนมา เธอเงยหน้าขึ้นมองปีศาจด้วยความมุ่งมั่น
“ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายคนที่ฉันรัก!”
ฮานะรวบรวมพลังทั้งหมดของเธอ…เธอเปล่งแสงสีขาวออกมา
“*Ryuusen!* (สายน้ำผ่า!)”
ดาบไม้ของฮานะเปลี่ยนเป็นสีขาวสว่างจ้า มันฟาดฟันเข้าใส่ร่างของปีศาจอย่างรุนแรง
ปีศาจกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด…ร่างของมันเริ่มสลายหายไป
ในที่สุด…ปีศาจก็ถูกกำจัด
เงาที่คืบคลาน
ฮานะทรุดตัวลงกับพื้น…หมดแรง
ผมรีบเข้าไปประคองเธอ “ไม่เป็นไรนะ ฮานะ?”
ฮานะพยักหน้า “ฉัน…สบายดี”
ผมมองไปรอบๆ วัดร้าง…ความมืดมิดเริ่มจางหายไป
แต่…ผมรู้ว่า…ภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่กว่า…กำลังคืบคลานเข้ามา
เสียงกระซิบปริศนาดังขึ้นในหัวของผม “เงาแห่งความมืด…กำลังจะมา…”
ผมมองหน้าฮานะด้วยความเป็นห่วง “เราต้องเตรียมตัวให้พร้อม…”
ฮานะพยักหน้า “อืม…”
Pochi-chan กระโดดขึ้นมาบนบ่าของฮานะ มันส่งเสียงร้องเล็กๆ น้อยๆ ราวกับจะให้กำลังใจ
เราทั้งสองรู้ดีว่า…การต่อสู้ที่แท้จริง…กำลังจะเริ่มต้นขึ้น
