เสียงระฆังต้องสาป
ความมืดมิดค่อยๆ จางหายไป เผยให้เห็นท้องฟ้าสีครามและภูเขาเขียวขจี 「ที่นี่… ที่ไหน? 」 ผมถามตัวเองในใจ สายลมพัดเอากลิ่นดินและหญ้าเข้ามาปะทะ *ฮะ*… นี่มันกลิ่นธรรมชาติของจริงเลยนี่นา “ฉัน… ก็คงต้องทำทุกวิถีทาง” เสียงหวานใสแต่แฝงไปด้วยความมุ่งมั่นดังขึ้นข้างๆ 「เอ๊ะ… เธอคนเมื่อกี้」 ผมเพิ่งสังเกตว่าเด็กสาวผมสีน้ำตาลยาวประบ่า ดวงตาสีชมพู กำลังยืนมองผมอยู่ เธอสวมชุดกิโมโนเก่าๆ ที่ดูไม่ค่อยสะอาดนัก และมีระฆังเงินเล็กๆ ห้อยอยู่ที่คอ "ถึงแม้ว่ามันจะหมายถึงการตายก็ตาม” เธอกล่าวซ้ำ ดวงตาของเธอฉายแววเศร้าสร้อย 「เดี๋ยวนะ… นี่มันสถานการณ์อะไรกันเนี่ย? 」 ผมพยายามรวบรวมสติ ผมตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมถึงมาอยู่ในร่างดาบได้ล่ะ? แล้วผู้หญิงคนนี้… “เธอ… ได้ยินเสียงฉันเหรอ?” ผมถามออกไป ถึงแม้จะรู้ว่ามันแปลกแค่ไหนที่ดาบพูดได้ เด็กสาวสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะเบิกตากว้าง “นาย… พูดได้?” ผมถอนหายใจ… ถ้าดาบถอนหายใจได้นะ “ใช่ ผมพูดได้ ผมชื่อฟูจิวาระ ทาเคชิ แต่ตอนนี้… ผมเป็นดาบ” เธอจ้องมองมาที่ผมอย่างไม่เชื่อสายตา ก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือมาแตะที่ใบดาบของผม 「เย็น… และ… แข็ง」 “ฉันชื่อฮานะ” เธอกล่าวเสียงแผ่วเบา “ซากุไร ฮานะ”
Status: Fujiwara Takeshi (ดาบ)
Level: 1
Skills:
- Mana Sense (สัมผัสมานา) [Passive]
- Kihon no Kenjutsu (พื้นฐานดาบ) [Locked]
หมู่บ้านต้องสาป
ฮานะพาผมไปยังหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่กลางหุบเขา บ้านเรือนส่วนใหญ่ดูเก่าและทรุดโทรม ผู้คนเดินกันขวักไขว่ แต่ละคนมีสีหน้าอมทุกข์ ราวกับแบกรับภาระอันหนักอึ้ง “ที่นี่คือหมู่บ้านคางามุระ” ฮานะอธิบาย “เป็นหมู่บ้านที่ถูกสาป” 「สาป? 」 ผมขมวดคิ้ว “สาปอะไร?” “เมื่อนานมาแล้ว บรรพบุรุษของฉันล้มเหลวในการผนึกปีศาจโบราณ” ฮานะเล่า “ตั้งแต่นั้นมา หมู่บ้านของเราก็ถูกสาปให้ต้องทนทุกข์ทรมาน” ผมสัมผัสได้ถึงพลังงานที่มืดมิดและบิดเบี้ยวแผ่ออกมาจากรอบๆ หมู่บ้าน 「นี่มัน… พลังงานอะไรกัน? 」 “มันคือพลังของปีศาจ” ฮานะตอบ “พลังที่กัดกินและทำลายทุกสิ่ง” ขณะที่เราเดินผ่านลานกว้าง ผมสังเกตเห็นเด็กชายคนหนึ่งกำลังฝึกซ้อมดาบอยู่ ท่าทางของเขาดูเงอะงะและไม่มีทักษะ 「เด็กคนนั้น… ไม่มีพรสวรรค์เลย 」 “นั่นคือเคียว” ฮานะบอก “เขาอยากเป็นนักดาบที่เก่งกาจ แต่…” เธอเงียบไป 「แต่ไม่มีพรสวรรค์สินะ」 ผมต่อให้ “ฮานะ… เธอเป็นนักดาบเหรอ?” ฮานะส่ายหน้า “ฉันไม่เคยจับดาบจริงจังหรอก” 「เยี่ยม! 」 ผมอุทานออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ “ฮานะ… ลองถือฉันหน่อยได้ไหม?” ฮานะมองมาที่ผมด้วยความสงสัย “ทำไม?” “ฉันไม่อยากเป็นดาบของ*ผู้กล้า*” ผมอธิบาย “ฉันอยากอยู่กับคนที่… ธรรมดาที่สุด” ฮานะเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า “ก็ได้… แต่ฉันรับประกันไม่ได้นะว่าจะใช้เธอได้ดี”
「ความธรรมดา… บางทีมันอาจจะไม่แย่อย่างที่คิดก็ได้」 ทาเคชิคิดขณะที่ฮานะจับเขาอย่างระมัดระวัง บางทีการได้อยู่กับคนที่ไม่ได้มีภาระอันยิ่งใหญ่ อาจจะเป็นสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ ก็ได้
ปลุกพลังดาบ
ฮานะจับผมไว้ในมือ ถึงแม้ว่าท่าทางของเธอจะดูเก้ๆ กังๆ แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงพลังงานที่อบอุ่นและอ่อนโยนแผ่ออกมาจากตัวเธอ “ลองแกว่งดูสิ” ผมแนะนำ ฮานะพยักหน้าและยกผมขึ้น เธอกำลังจะฟันลงมา แต่… “เดี๋ยวก่อน! ท่าทางแบบนั้นมันใช้ไม่ได้!” ผมรีบเตือน “ต้องจับแบบนี้… แล้วก็…” ผมเริ่มสอนพื้นฐานการใช้ดาบให้กับฮานะอย่างละเอียด ตั้งแต่การจับดาบที่ถูกต้อง ไปจนถึงการวางเท้าและการเคลื่อนไหว ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีทักษะ แต่เธอก็ตั้งใจฟังและพยายามทำตามอย่างเต็มที่ “*ฮึบ!*” ฮานะเหงื่อแตกพลั่กจากการฝึกซ้อม “มัน… ยากจัง” “ไม่เป็นไร ฝึกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เก่งเอง” ผมให้กำลังใจ ทันใดนั้น ผมก็สัมผัสได้ถึงพลังงานที่มืดมิดกำลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ พวกมันกำลังมุ่งหน้ามาที่หมู่บ้าน! “ฮานะ! มีอะไรบางอย่างกำลังมา!” ผมเตือน ฮานะขมวดคิ้ว “อะไร?” “ฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้สึกได้ว่ามันอันตรายมาก” ผมตอบ “เตรียมตัวให้พร้อม!” จากนั้นเอง เงาดำมืดก็ปรากฏขึ้นจากพื้นดิน มันคือปีศาจร้ายรูปร่างคล้ายหมาป่า ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมองมาที่เราด้วยความโกรธเกรี้ยว "ปีศาจ!" ฮานะอุทานด้วยความตกใจ “ใช่แล้ว” ผมตอบ “และมันกำลังจะโจมตี!”
ปีศาจพุ่งเข้าใส่เราด้วยความเร็วสูง ฮานะหลับตาปี๋และยกผมขึ้นมาป้องกันอย่างสัญชาตญาณ
ผมรู้สึกได้ถึงพลังงานของปีศาจปะทะเข้ากับใบดาบของผมอย่างรุนแรง แรงกระแทกทำให้ฮานะเซถลาไปด้านหลัง
“ฮานะ! ตั้งสติ!” ผมตะโกน
ฮานะลืมตาขึ้นและมองมาที่ผมด้วยความมุ่งมั่น
“ฉัน… จะปกป้องหมู่บ้าน” เธอกล่าว
จากนั้นเอง พลังงานบางอย่างก็ไหลผ่านจากตัวฮานะมาสู่ผม มันคือพลังงานที่บริสุทธิ์และทรงพลัง
ผมรู้สึกได้ถึงพลังของผมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ตอนนี้แหละ ฮานะ! ฟันมันเลย!” ผมสั่ง
ฮานะรวบรวมสมาธิและฟันผมลงไปที่ปีศาจอย่างสุดแรงเกิด
แสงสีขาวสว่างวาบออกมาจากใบดาบของผม พุ่งเข้าใส่ปีศาจอย่างจัง
ปีศาจร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะสลายหายไปในอากาศ
ฮานะเงยหน้าขึ้นมองผม “ขอบคุณนะ ทาเคชิ” เธอกล่าว “ถ้าไม่ได้นาย ฉันคงทำไม่ได้แน่ๆ”
「รอยยิ้มของเธอ… สดใสจริงๆ」 ผมคิดในใจ
“ไม่เป็นไร” ผมตอบ “เราจะปกป้องหมู่บ้านนี้ไปด้วยกัน”
Status: Fujiwara Takeshi (ดาบ)
Level: 1
Skills:
- Mana Sense (สัมผัสมานา) [Passive]
- Kihon no Kenjutsu (พื้นฐานดาบ) [Unlocked]
ถึงแม้ว่าเราจะกำจัดปีศาจตัวนั้นไปได้ แต่ผมก็รู้ว่ามันไม่ใช่จุดจบ มันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น พลังงานที่มืดมิดยังคงแผ่ซ่านอยู่ในอากาศ และผมสัมผัสได้ว่ามีอันตรายที่ยิ่งใหญ่กว่ากำลังรอเราอยู่
