สู่...นิรันดร

“สงครามที่แท้จริง…ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!” ยูโตะตะโกน เสียงของเขาดังสะท้อนก้องไปทั่วท้องพระโรงอันโอ่อ่า แต่แฝงไว้ด้วยความเย็นชา

พายุแห่งพลัง

จักรพรรดิหัวเราะเยาะ เสียงทุ้มต่ำน่าขนลุก “เจ้าคิดว่าจะทำอะไรได้? พลังของข้าคือพลังของแผ่นดินนี้!”

พลังเวทย์สีดำทะมึนแผ่ออกมาจากร่างของจักรพรรดิ ราวกับหมึกที่กระจายตัวในน้ำใส มันพุ่งเข้าใส่ยูโตะด้วยความเร็วสูง ราวกับจะกลืนกินทุกสิ่ง

「ไม่นะ…เราต้องปกป้องทุกคน」 ยูโตะรวบรวมสติ สองมือกำดาบแน่น

“*Kage Bunshin no Jutsu!*” ยูโตะสร้างร่างเงาออกมาหลายร่าง แต่ละร่างถือดาบพร้อมเข้าต่อสู้

ร่างเงาพุ่งเข้าใส่จักรพรรดิจากทุกทิศทาง ดาบทุกเล่มฟาดฟันด้วยความเร็วและพลัง แต่จักรพรรดิเพียงแค่ยกมือขึ้น พลังเวทย์สีดำก็ปะทุออกมา กลืนกินร่างเงาจนหายไปในพริบตา

“ไร้ประโยชน์…” จักรพรรดิเยาะเย้ย “พลังของเจ้าเทียบไม่ได้กับข้า!”

ยูโตะกระโดดหลบการโจมตีของจักรพรรดิอย่างหวุดหวิด เขาเงยหน้ามองจักรพรรดิด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

「เราจะไม่ยอมแพ้…เราต้องชนะให้ได้!」

ยูโตะรวบรวมพลังเวทย์ทั้งหมดที่มีไว้ในดาบ แสงสีขาวสว่างจ้าค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนคมดาบ

“*Hikari no Yaiba!*” ยูโตะตะโกน ดาบแสงพุ่งเข้าใส่จักรพรรดิด้วยความเร็วเหนือแสง

จักรพรรดิเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เขาพยายามป้องกันด้วยพลังเวทย์ แต่ดาบแสงทะลุผ่านการป้องกันของเขาไปอย่างง่ายดาย

ดาบแสงปะทะเข้ากับร่างของจักรพรรดิอย่างจัง เกิดการระเบิดอย่างรุนแรง แสงสีขาวกลืนกินทุกสิ่ง

เมื่อแสงจางหายไป จักรพรรดิทรุดลงกับพื้น เขาเงยหน้ามองยูโตะด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น

“เจ้า…เจ้ากล้าดีอย่างไร…” จักรพรรดิพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

ยูโตะเดินเข้าไปหาจักรพรรดิอย่างช้าๆ เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของจักรพรรดิ

“นี่คือจุดจบของเจ้า…และจุดเริ่มต้นของโลกใหม่”

รุ่งอรุณแห่งอิสระ

จักรพรรดิล้มลงสิ้นใจ พลังเวทย์สีดำที่เคยปกคลุมเมืองหลวงค่อยๆ จางหายไป แสงสว่างเริ่มสาดส่องลงมาอีกครั้ง

ผู้คนในเมืองหลวงต่างออกมาจากที่ซ่อน พวกเขามองดูยูโตะด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวัง

“เขาทำได้…เขาโค่นล้มจักรพรรดิได้แล้ว!” เสียงตะโกนดังขึ้น

“อิสระ…ในที่สุดเราก็เป็นอิสระ!”

อายาเมะวิ่งเข้ามาหายูโตะด้วยสีหน้าเป็นห่วง เธอโผเข้ากอดยูโตะอย่างแน่นแฟ้น

“ยูโตะ…นายทำได้ดีมาก” อายาเมะพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

ยูโตะยิ้มให้เธอ “ทั้งหมดนี้ก็เพราะเธอ…และทุกคนที่เชื่อมั่นในตัวเรา”

「อายาเมะ…ถ้าไม่มีเธอ เราคงมาไม่ถึงจุดนี้」 ยูโตะคิดในใจ

เซนเซอ อาคาริ เดินเข้ามาหายูโตะและอายาเมะ เธอพยักหน้าให้ยูโตะด้วยรอยยิ้ม

“ยูโตะ…เจ้าได้พิสูจน์แล้วว่าเจ้าคือผู้กอบกู้ที่แท้จริง” เซนเซอ อาคาริ กล่าว

“แต่การต่อสู้ยังไม่จบ” เซนเซอ อาคาริ เสริม “เงาที่อยู่ในใจของทุกคน…ยังคงอยู่”

ยูโตะพยักหน้า เขาเข้าใจสิ่งที่เซนเซอ อาคาริ ต้องการจะสื่อ

“เราจะกำจัดเงาเหล่านั้นให้หมดไป…เราจะสร้างโลกที่ทุกคนสามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสระเสรี” ยูโตะประกาศเสียงดัง

สู่...วันใหม่

หลายเดือนผ่านไป เมืองหลวงได้รับการบูรณะใหม่ ผู้คนกลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและสงบสุข

ยูโตะกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวัง เขาเดินทางไปทั่วโลก เพื่อช่วยเหลือผู้คนที่ยังคงทุกข์ทรมานจากเงา

อายาเมะอยู่เคียงข้างยูโตะเสมอ เธอเป็นทั้งเพื่อนร่วมทางและคู่หูที่แข็งแกร่ง

วันหนึ่ง ยูโตะและอายาเมะเดินทางมาถึงหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่ถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด

“ที่นี่…มีพลังงานที่น่ากลัว” อายาเมะพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ยูโตะพยักหน้า เขาเองก็รู้สึกได้ถึงพลังงานที่แผ่ออกมาจากหมู่บ้าน

“ดูเหมือนว่า…การเดินทางของเรายังไม่สิ้นสุด” ยูโตะพูด

เขาก้าวเท้าเข้าไปในหมู่บ้าน พร้อมดาบในมือ