กรงผลึก

แสงสีทองจางหายไปจากร่าง เคย์ทรุดลงกับพื้น หอบหายใจถี่รัว ความรู้สึกเหมือนมีใครบางคนบีบเค้นหัวใจทำให้เขาเจ็บปวด 「พลังของสร้อยคอนี่... มันกินพลังชีวิตเราไปเยอะขนาดนี้เลยเหรอ」

แต่ก่อนที่เคย์จะได้พักหายใจหายคอ แสงสว่างเจิดจ้าก็พลันปรากฏขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่สีทอง แต่เป็นสีขาวบริสุทธิ์ ราวกับแสงจันทร์ยามค่ำคืน แสงนั้นพุ่งตรงไปยังจิโร่ที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา

“จิโร่!” เคย์ร้องเสียงหลง

แสงสีขาวก่อตัวเป็นผลึกใส ห่อหุ้มร่างของจิโร่ไว้ภายใน ราวกับดักแด้ที่กำลังรอการเปลี่ยนแปลง จิโร่เบิกตากว้าง มองมาที่เคย์ด้วยแววตาสับสนและหวาดกลัว

“เคย์...!” จิโร่พยายามเอื้อมมือมา แต่ไม่ทัน แสงผลึกก็ปิดผนึกร่างของเขาไว้ทั้งหมด

ผลึกสีขาวลอยขึ้นจากพื้น ค่อยๆ เคลื่อนตัวไปยังแท่นบูชาโบราณที่อยู่ด้านในสุดของถ้ำ แสงสว่างจากผลึกทำให้สัญลักษณ์โบราณบนแท่นบูชาเรืองรองขึ้นมา

เคย์พยายามลุกขึ้น แต่ร่างกายของเขายังอ่อนแรงเกินไป เขามองตามผลึกที่ค่อยๆ เลือนหายเข้าไปในแท่นบูชาด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง

“ไม่นะ! จิโร่!”

ความเงียบงันในเงามืด

เมื่อผลึกสีขาวหายลับไป ความเงียบก็เข้าปกคลุมถ้ำอีกครั้ง มีเพียงเสียงหอบหายใจของเคย์เท่านั้นที่ดังอยู่

“บ้าจริง… เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” เคย์พึมพำ 「ทำไมจิโร่ถึงถูกผลึกนั่นพาตัวไป? แล้วแท่นบูชานั่นมันอะไรกัน?」

เคย์กัดฟันกรอด เขาต้องทำอะไรสักอย่าง เขาจะไม่ปล่อยให้จิโร่หายไปแบบนี้เด็ดขาด

เคย์พยายามรวบรวมสติและลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แม้ว่าร่างกายจะยังเจ็บปวดและอ่อนแรง แต่ความมุ่งมั่นในดวงตาของเขากลับลุกโชน

「ฉันต้องช่วยจิโร่ให้ได้… ไม่ว่าจะต้องทำอะไรก็ตาม」 เคย์คิด

เคย์เดินโซเซไปยังแท่นบูชาโบราณ เขาสำรวจสัญลักษณ์ที่สลักอยู่บนแท่นบูชาอย่างละเอียด เขาไม่เคยเห็นสัญลักษณ์เหล่านี้มาก่อน มันดูโบราณและลึกลับ ราวกับเป็นภาษาที่ถูกลืมเลือนไปนานแล้ว

ทันใดนั้น เคย์ก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ด้านข้างของแท่นบูชา มันคือแผ่นหินเล็กๆ ที่มีตัวอักษรบางอย่างสลักอยู่

เคย์เอื้อมมือไปสัมผัสแผ่นหินนั้น ทันทีที่ปลายนิ้วของเขาแตะลงบนแผ่นหิน แสงสว่างก็พลันวาบขึ้น

เสียงกระซิบจากอดีต

ภาพความทรงจำมากมายไหลบ่าเข้ามาในหัวของเคย์ ราวกับสายน้ำที่เชี่ยวกราก เขามองเห็นภาพของนักรบศักดิ์สิทธิ์ในชุดเกราะสีทอง กำลังต่อสู้กับปีศาจร้าย

「นี่มัน… ความทรงจำของนักรบศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอ?」 เคย์คิด

ภาพเหล่านั้นค่อยๆ เลือนลางหายไป เหลือเพียงความรู้สึกบางอย่างที่ฝังลึกอยู่ในใจของเคย์ ความรู้สึกของการเสียสละ ความกล้าหาญ และความรับผิดชอบ

เคย์ก้มลงมองแผ่นหินอีกครั้ง เขาเห็นตัวอักษรที่สลักอยู่บนแผ่นหินอย่างชัดเจน

"จงตามหาผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่าง… แล้วความจริงจะปรากฏ"

เคย์ขมวดคิ้ว 「ผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่าง? เขาคือใครกัน?」

แต่ก่อนที่เคย์จะได้คิดอะไรต่อ เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากทางเข้าถ้ำ

“เคย์! เคย์! อยู่ไหน!”

เสียงนั้นคุ้นเคย… มันคือเสียงของไอโกะ!

ดาบเหมันต์

ไอโกะวิ่งเข้ามาในถ้ำด้วยสีหน้าเป็นกังวล เธอถือดาบยาวที่ทำจากน้ำแข็งไว้ในมือ แสงจันทร์ที่ส่องลอดผ่านปากถ้ำทำให้ดาบของเธอส่องประกายสีฟ้าอ่อน

“เคย์! ฉันได้ยินเสียงต่อสู้… นายเป็นอะไรไหม?” ไอโกะถาม

เคย์เงยหน้าขึ้นมองไอโกะด้วยความรู้สึกโล่งใจ

“ไอโกะ… ฉันสบายดี แต่… จิโร่…” เคย์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“จิโร่? เกิดอะไรขึ้นกับเขา?” ไอโกะถามด้วยความสงสัย

เคย์เล่าเรื่องทั้งหมดให้ไอโกะฟัง ตั้งแต่การต่อสู้กับก็อบลินลอร์ด ไปจนถึงการปรากฏตัวของผลึกสีขาวและการหายตัวไปของจิโร่

ไอโกะฟังเรื่องราวของเคย์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เมื่อเคย์เล่าจบ เธอก็กัดริมฝีปากแน่น

“แท่นบูชาโบราณ… และผลึกสีขาว… ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องพวกนี้มาก่อน” ไอโกะพูด

“ฉันต้องช่วยจิโร่… ไม่ว่าจะต้องทำอะไรก็ตาม” เคย์พูดด้วยความมุ่งมั่น

“ฉันจะช่วยนาย” ไอโกะพูด “เราจะไปช่วยจิโร่ด้วยกัน”

เคย์มองหน้าไอโกะด้วยความรู้สึกขอบคุณ 「ไอโกะ… ขอบคุณนะ」

ไอโกะส่ายหน้าเล็กน้อย “ไม่ต้องขอบคุณหรอก… เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ?”

เคย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย 「ใช่… เราเป็นเพื่อนกัน」

ไอโกะมองไปที่แท่นบูชาโบราณ “นายบอกว่ามีแผ่นหินอะไรสักอย่างใช่ไหม?”

เคย์พยักหน้าและเดินไปหยิบแผ่นหินขึ้นมา เขายื่นแผ่นหินให้กับไอโกะ

ไอโกะอ่านตัวอักษรที่สลักอยู่บนแผ่นหิน “จงตามหาผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่าง… แล้วความจริงจะปรากฏ… ผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่างงั้นเหรอ?”

ไอโกะขมวดคิ้ว “ฉันเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน… แต่จำไม่ได้ว่าที่ไหน”

“เราจะตามหาเขา” เคย์พูด “เราจะตามหาผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่าง แล้วเขาจะบอกความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้เรา”

รุ่งอรุณแห่งการเดินทาง

ไอโกะพยักหน้า “ตกลง… แต่ก่อนอื่น เราต้องออกจากที่นี่ก่อน”

ทั้งสองคนเดินออกจากถ้ำด้วยกัน แสงตะวันยามเช้าสาดส่องลงมาบนใบหน้าของพวกเขา

เคย์มองไปรอบๆ ตัว เขาไม่รู้ว่าพวกเขาจะต้องไปที่ไหน แต่เขารู้ว่าเขาจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยจิโร่

「การเดินทางครั้งใหม่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น… การเดินทางที่เต็มไปด้วยอันตรายและความลึกลับ」 เคย์คิด

เคย์ร่ายเวทด้วยเสียงที่แผ่วเบา แสงสีทองส่องสว่างเจิดจ้าอีกครั้ง

“Script Alteration… Heal” เคย์พึมพำ

พลังเวทไหลเวียนในร่างกายของเคย์ ช่วยฟื้นฟูบาดแผลและความเหนื่อยล้าของเขา

“เราจะไปที่ไหนกันก่อน?” ไอโกะถาม

เคย์มองไปทางทิศตะวันออก “เราจะไปที่เมืองโฮโนกะ… ฉันคิดว่าเราอาจจะหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่างได้ที่นั่น”

ไอโกะพยักหน้า “ตกลง… งั้นเราไปกันเลย”

ทั้งสองคนเริ่มออกเดินทางไปยังเมืองโฮโนกะ การเดินทางครั้งใหม่ของพวกเขาได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว… การเดินทางที่จะนำพาพวกเขาไปพบกับความจริงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังผลึกสีขาวและการหายตัวไปของจิโร่

ระหว่างที่เดินไป เคย์ก็สังเกตเห็นว่าไอโกะดูเงียบกว่าปกติ

“ไอโกะ… มีอะไรหรือเปล่า?” เคย์ถาม

ไอโกะส่ายหน้า “ไม่มีอะไร… แค่คิดว่า… จิโร่คงไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

เคย์ยิ้มให้ไอโกะ “เขาต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน… จิโร่เป็นคนเข้มแข็ง… เขาจะรอดกลับมาได้”

ไอโกะมองหน้าเคย์ด้วยความรู้สึกขอบคุณ 「เคย์… นายเป็นคนที่ใจดีจริงๆ」

เคย์หัวเราะเบาๆ “ฉันไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอก… ฉันแค่ไม่อยากให้ใครต้องเจ็บปวด”

「แต่จริงๆ แล้ว… ฉันกลัว… กลัวว่าฉันจะไม่สามารถช่วยจิโร่ได้… กลัวว่าฉันจะสูญเสียเขาไป」 เคย์คิด

เคย์มองไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น เขาจะไม่ยอมให้ความกลัวมาครอบงำเขา เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยจิโร่