พันธะแห่งแสงทอง

“ฉันจะปกป้องจิโร่…และทุกคนที่ฉันรัก!” เคย์กำหมัดแน่น พลังเวทสีทองที่ห่อหุ้มร่างกายเขาอยู่ ส่องประกายเจิดจ้าเหมือนแสงอาทิตย์แรกแย้ม

ก็อบลินลอร์ดคำรามลั่น มันเงื้อกระบองใหญ่ขึ้นสูง เตรียมฟาดลงมาด้วยความรุนแรง เคย์รู้ดีว่าถ้าโดนเข้าไปเต็มๆ คงไม่รอดแน่

「พลังนี้…มันต่างจาก Script Alteration ราวฟ้ากับดิน」 เคย์คิด พลังที่ได้รับจากสร้อยคอของจิโร่มันยิ่งใหญ่เกินกว่าที่เขาเคยสัมผัสมา เขารู้สึกถึงความทรงจำที่ไหลบ่าเข้ามาในหัว ความทรงจำของนักรบศักดิ์สิทธิ์ผู้กล้าหาญ

เคย์รวบรวมสมาธิ เขาหลับตาลงชั่วครู่ แล้วลืมตาขึ้นมาด้วยแววตาที่แน่วแน่

“*Kōton: Seinaru Kōgeki!* (光遁・聖なる攻撃! - Light Release: Sacred Strike!)” เคย์ร่ายเวท แสงสีทองรวมตัวกันที่มือขวาของเขา กลายเป็นดาบแสงที่ส่องสว่าง

การต่อสู้ของนักรบศักดิ์สิทธิ์

เคย์พุ่งเข้าใส่ก็อบลินลอร์ดด้วยความเร็วเหนือมนุษย์ เขาหลบหลีกการโจมตีของกระบองได้อย่างหวุดหวิด แล้วฟันดาบแสงเข้าใส่ร่างของก็อบลินลอร์ด

*Slash!*

ดาบแสงผ่าร่างของก็อบลินลอร์ดอย่างง่ายดาย เลือดสีเขียวพุ่งกระฉูด ร่างของก็อบลินลอร์ดเซถลา

“*Guaaaaa!*” ก็อบลินลอร์ดคำรามด้วยความเจ็บปวด มันพยายามโจมตีเคย์อีกครั้ง แต่เคย์ก็หลบหลีกได้อย่างคล่องแคล่ว

เคย์โจมตีต่อเนื่อง เขาฟันดาบแสงเข้าใส่จุดอ่อนของก็อบลินลอร์ดอย่างแม่นยำ

*Slash! Slash! Slash!*

ก็อบลินลอร์ดเริ่มอ่อนแรง มันล้มลงกับพื้นดินด้วยเสียงดังสนั่น

เคย์ยืนหอบหายใจ เขาจ้องมองร่างของก็อบลินลอร์ดด้วยความเหนื่อยล้า

「จบสักที…」 เคย์คิด

แต่ทันใดนั้นเอง ร่างของก็อบลินลอร์ดก็เริ่มสั่นสะท้าน มันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

“*Guaaaaa!*” ก็อบลินลอร์ดคำรามด้วยความโกรธแค้น ดวงตาของมันเป็นสีแดงก่ำ

“ยังไม่จบอีกเหรอ…” เคย์พึมพำ

ก็อบลินลอร์ดพุ่งเข้าใส่เคย์ด้วยความเร็วที่เหนือกว่าเดิม มันฟาดกระบองลงมาอย่างรุนแรง

เคย์ยกดาบแสงขึ้นป้องกัน

*Clang!*

แรงปะทะทำให้เคย์กระเด็นถอยหลังไปหลายก้าว ดาบแสงในมือของเขาเริ่มสั่นคลอน

「แย่แล้ว…พลังเริ่มหมดแล้ว」 เคย์คิดอย่างวิตกกังวล

รอยแผลและความทรงจำ

จิโร่มองเคย์ด้วยความเป็นห่วง เขารู้สึกผิดที่พลังของสร้อยคอทำให้เคย์ต้องเผชิญหน้ากับอันตราย

“เคย์ซัง…ผมขอโทษ…” จิโร่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

เคย์หันไปมองจิโร่ เขาเห็นความกังวลในแววตาของจิโร่

“ไม่ต้องห่วง จิโร่ ฉันจะปกป้องนายเอง” เคย์พูดด้วยรอยยิ้ม

คำพูดของเคย์ทำให้จิโร่รู้สึกอบอุ่นในหัวใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครสักคนกล้าที่จะปกป้องเขามากขนาดนี้

「เคย์ซัง…」 จิโร่คิด

เคย์หันกลับไปเผชิญหน้ากับก็อบลินลอร์ดอีกครั้ง เขารู้ดีว่าเขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะมันให้ได้

เคย์รวบรวมพลังที่เหลืออยู่ เขาจ้องมองก็อบลินลอร์ดด้วยสายตาที่แน่วแน่

“*Kōton: Seinaru… Saigo no Chikara!* (光遁・聖なる…最後の力! - Light Release: Sacred…Last Power!)” เคย์ร่ายเวทด้วยเสียงที่แผ่วเบา แสงสีทองส่องสว่างเจิดจ้าอีกครั้ง

ดาบแสงในมือของเคย์ส่องสว่างจนแสบตา เขาพุ่งเข้าใส่ก็อบลินลอร์ดด้วยความเร็วสูงสุด

*Slash!*

ดาบแสงผ่าร่างของก็อบลินลอร์ดอีกครั้ง คราวนี้มันรุนแรงกว่าเดิม ร่างของก็อบลินลอร์ดถูกผ่าออกเป็นสองส่วน

ก็อบลินลอร์ดล้มลงกับพื้นดินอย่างสิ้นท่า

เคย์ทรุดตัวลงกับพื้น เขารู้สึกอ่อนแรงอย่างมาก พลังของสร้อยคอได้หมดลงแล้ว

พลังเวทสีทองที่ห่อหุ้มร่างกายของเคย์ค่อยๆ จางหายไป เขากลับมาเป็นเคย์คนเดิมอีกครั้ง

พันธนาการแห่งความเชื่อใจ

จิโร่วิ่งเข้าไปหาเคย์ด้วยความเป็นห่วง

“เคย์ซัง! คุณเป็นอะไรไหม?” จิโร่ถาม

“ฉันไม่เป็นไร” เคย์ตอบด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณนะ จิโร่”

จิโร่มองเคย์ด้วยความซาบซึ้ง เขาไม่รู้จะขอบคุณเคย์ยังไงดี

“ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ เคย์ซัง” จิโร่พูด

เคย์ส่ายหน้า “เราต่างหากที่ต้องขอบคุณซึ่งกันและกัน”

ทั้งสองคนยิ้มให้กัน

ทันใดนั้นเอง แสงสว่างวาบขึ้นในถ้ำ

“อะไรน่ะ?” เคย์อุทาน

แสงสว่างนั้นมาจากด้านในสุดของถ้ำ มันส่องสว่างจนมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง

“เราไปดูกันเถอะ” เคย์พูด

ทั้งสองคนเดินเข้าไปในถ้ำ ตามแสงสว่างนั้นไป

เมื่อเดินเข้าไปถึงด้านในสุดของถ้ำ ทั้งสองก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น

ที่ด้านในสุดของถ้ำ มีแท่นบูชาโบราณตั้งอยู่ บนแท่นบูชานั้นมีคริสตัลขนาดใหญ่วางอยู่ คริสตัลนั้นเปล่งแสงสีฟ้าออกมา

“นี่มันอะไรกัน?” เคย์พึมพำ

จิโร่เดินเข้าไปใกล้แท่นบูชา เขาแตะคริสตัลด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ทันใดนั้นเอง คริสตัลก็ส่องแสงเจิดจ้า ร่างของจิโร่ถูกดูดเข้าไปในคริสตัล

“จิโร่!” เคย์ตะโกน

เคย์พยายามเข้าไปช่วยจิโร่ แต่ก็สายเกินไป ร่างของจิโร่หายเข้าไปในคริสตัลแล้ว

เคย์กำหมัดแน่น เขาจ้องมองคริสตัลด้วยความโกรธแค้น

「จิโร่…ฉันจะช่วยนายออกมาให้ได้!」 เคย์คิด