คมดาบและพันธสัญญา
ป่าแห่งความพิศวง
แสงสีทองจางหายไป ทิ้งไว้เพียงความเงียบสงัดในป่าลึก อิทสึกิรู้สึกถึงพลังบางอย่างไหลเวียนในร่างกาย มันไม่ใช่พลังของเขา แต่เป็น…พลังของริน? 「นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย? อยู่ๆ ก็มาอยู่ในโลกแฟนตาซี แถมยังมีพลังแปลกๆ อีก」 รินดึงมือของเขากลับ ดวงตาสีฟ้าคมกริบจ้องมองมาอย่างระแวดระวัง “เจ้า…เป็นใครกันแน่?” เสียงของเธอเย็นชา แต่แฝงไปด้วยความสงสัย “ผม…คาเซฮายะ อิทสึกิ ครับ” เขาตอบอย่างเก้ๆ กังๆ “เมื่อกี้…ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น” รินขมวดคิ้ว “เจ้าไม่รู้? แล้วแหวนนั่น…มันคืออะไร?” เธอชี้ไปที่แหวนสีเงินบนนิ้วของเขา อิทสึกิมองแหวนวงนั้นอย่างพิจารณา มันดูเรียบง่าย แต่กลับเปล่งประกายอ่อนๆ “ผมก็ไม่รู้ครับ…มันปรากฏขึ้นมาเอง” ทันใดนั้น เสียงคำรามดุดันก็ดังขึ้นขัดจังหวะ บทสนทนาของทั้งสองคน สัตว์ร้ายรูปร่างคล้ายหมาป่า แต่มีขนาดใหญ่กว่าและดุดันกว่า กำลังล้อมพวกเขาไว้ “ปีศาจ (魔物, mamono)…” รินพึมพำเบาๆ “พวกมันมากันเยอะเสียด้วย” อิทสึกิกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิต 「ต้องทำอะไรสักอย่าง…แต่จะทำอะไรได้ล่ะ?」 รินดึงดาบคาตานะออกจากฝัก แสงสีเงินวาววับสะท้อนกับแสงจันทร์ “ข้าจะจัดการพวกมันเอง เจ้าถอยไปซะ”
พลังที่ซ่อนเร้น
รินพุ่งเข้าใส่ฝูงปีศาจด้วยความเร็วราวกับสายลม ดาบคาตานะของเธอฟาดฟันอย่างแม่นยำ เลือดสีดำกระเซ็นไปทั่วบริเวณ แต่จำนวนของปีศาจก็มีมากเกินไป พวกมันดาหน้าเข้ามาราวกับไม่มีวันหมด อิทสึกิยืนมองด้วยความกระวนกระวายใจ เขาอยากจะช่วย แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร 「ต้องทำอะไรสักอย่างสิ!」 ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกถึงพลังบางอย่างในตัว เขาจ้องมองไปที่ริน และภาพข้อมูลก็ปรากฏขึ้นในสายตา
Status: Kusanagi Rin
Level: 5
Skills: Kenjutsu (剣術) ระดับ: ชำนาญ
พลังชีวิต: ลดลง
พันธะที่เริ่มต้น
ในที่สุด รินก็สามารถจัดการกับฝูงปีศาจได้ทั้งหมด เธอหอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า แต่ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เธอหันไปมองอิทสึกิ “เจ้า…ทำอะไรลงไป?” อิทสึกิส่ายหน้า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ…แต่ผมคิดว่า…ผมอาจจะช่วยคุณได้” รินจ้องมองอิทสึกิอย่างพิจารณา เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอรู้ว่าเขาเป็นคนที่ไม่ธรรมดา “ข้าไม่รู้ว่าเจ้าต้องการอะไร” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แต่ข้าจะยอมรับความช่วยเหลือของเจ้า…ในตอนนี้” อิทสึกิยิ้ม “ผมดีใจครับ” รินถอนหายใจ “อย่าเพิ่งดีใจไป ข้ายังไม่ไว้ใจเจ้า” อิทสึกิพยักหน้า “ผมเข้าใจครับ” รินเก็บดาบคาตานะเข้าฝัก “เราจะไปจากที่นี่ก่อน” ทั้งสองคนเดินลึกเข้าไปในป่าแห่งความพิศวง โดยไม่รู้ว่าการผจญภัยของพวกเขาเพิ่งเริ่มต้นขึ้น…
เสียงกระซิบจากเงามืด
ขณะที่ทั้งสองเดินไปตามทาง อิทสึกิสังเกตเห็นเงาบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่รอบตัวพวกเขา มันรวดเร็วและว่องไว ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของความมืด “มีอะไรหรือ?” รินถามเมื่อเห็นสีหน้าของอิทสึกิ “ผม…ผมรู้สึกเหมือนมีใครกำลังจับตาดูเราอยู่” อิทสึกิตอบด้วยความกังวล รินหยุดเดินและเงี่ยหูฟัง “ข้าไม่เห็นมีอะไร” “แต่ผม…” ทันใดนั้น เสียงกระซิบแผ่วเบาก็ดังขึ้นในหัวของอิทสึกิ *“แหวน…พันธสัญญา…พลัง…”* อิทสึกิสะดุ้ง “ใครน่ะ? ใครพูด?” รินมองอิทสึกิด้วยความเป็นห่วง “เจ้าเป็นอะไรไป?” “ผม…ผมได้ยินเสียง…” อิทสึกิตอบด้วยความสับสน รินขมวดคิ้ว “เจ้าคงเหนื่อยเกินไปแล้ว” แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรต่อ แสงสีดำก็พุ่งออกมาจากความมืด และโจมตีใส่พวกเขา “ระวัง!” อิทสึกิร้องเตือน รินยกดาบคาตานะขึ้นป้องกัน แสงสีดำปะทะกับดาบของเธอ ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น “พวกมันมาอีกแล้ว!” รินคำราม
หนทางข้างหน้า
ฝูงปีศาจปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ พวกมันดูแข็งแกร่งกว่าเดิม และมีจำนวนมากกว่าเดิม “แย่แล้ว…” อิทสึกิพึมพำ รินกัดฟันกรอด “ดูเหมือนว่าเราจะหนีไม่พ้นแล้ว” เธอเงื้อดาบคาตานะขึ้นเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งใหม่ อิทสึกิมองไปรอบๆ ตัว เขาเห็นความมืดมิดและความสิ้นหวัง 「เราจะรอดจากที่นี่ไปได้อย่างไร?」 เขาคิดอย่างสิ้นหวัง แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกถึงพลังที่ไหลเวียนในร่างกายของเขา พลังที่เชื่อมโยงเขากับริน 「ไม่…เราจะไม่ยอมแพ้」 เขาคิดอย่างแน่วแน่ เขาเงยหน้าขึ้นมองริน และพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “คุณริน…ผมจะช่วยคุณเอง” รินหันมามองเขาด้วยความประหลาดใจ “เราจะรอดไปด้วยกัน” อิทสึกิพูด และในขณะนั้นเอง เขาก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวเขา เขาไม่ได้เป็นแค่นักเรียนมหาวิทยาลัยที่อ่อนแออีกต่อไป เขาคือผู้ที่ทำพันธสัญญากับนักดาบสาว และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความมืดมิดเพื่อปกป้องเธอ การผจญภัยของพวกเขาเพิ่งเริ่มต้นขึ้น…
